پرده سینما

پاسخ کاوش به اسعدیان : ما بد عمل کردیم یا شما؟

پرده سینما








حبیب کاوشحبیب کاوش سخنگوی شورای صنفی نمایش با نگارش یادداشتی به انتقاد های همایون اسعدیان کارگردان و تهیه کننده سینما از عملکرد این شورا پاسخ داد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، متن کامل این یادداشت بدین شرح است:

 

«پس هر کسی سنگی می انداخت - شبلی -گِلی در انداخت - حلاج - آهی کرد. گفتند آخر این همه سنگ انداختند هیچ نگفتی از این گِل آه کنی؟ گفت آنها نمی دانند معذورند از او سختم می آید که دانه ونمی باید انداخت.»

گر دکتر سنگ می اندازد! سرمان می شکافد! و ما را چالش برانگیز،نگران کننده! و حاشیه دار!..... می خواند باکی نیست او نمی داند و معذور است اما این دوست وهمکار فرهیخته چرا؟ او که می داند او که خود سالها بر سریر ریاست این شورای صنفی تکیه داشته است چرا؟ او که حتی سالی را بی هیچ حضوری از اعضاءِ صنوف سینماداران، تهیه کنندگان ، پخش کنندگان، کارگردانان و حتی ناظری از ارشاد اکران فیلمها را با همفکری مدیرکل وقت! مثلا به سامان می کرده است چرا!؟

البته گفتنی های بسیاری از زمان ریاست حضرتش بر شورای صنفی به یاد اهالی سینما باقیمانده است که ذکرش بیهوده می نماید و مقال به سیاهی می کشد . اما.... خدا را عصر سایبر همه چیز آسان کرده است! همه چیز از هر زمان و عصری در دسترس است به آنان که نمی دانند! و اطلاع کافی ندارند! عرض می کنم اگر به آرشیو انواع سایت ها و رسانه ها مراجعه کنند تمام گزارشات ومصاحبه ها و نقدهای اکران سال 89 در یک کلام مشترک است- فیلم سوزی - در مقابل خیل فیلمهایی که اکران شده بود کل فروش سینماهای تهران - دقیق و قابل ارائه - فقط کمتر از 9 میلیارد تومان است! توضیح اینکه سال 89 سالی بوده است که اکران و شورای صنفی در دست توانای! یاران و شخص آقای دوست و همکار مدعی امروز بوده است! و اما سال 90 سالی که با انتخاب اصلح اعضاءِ صنوف سینماداران، تهیه کنندگان، پخش کنندگان، کارگردانان و مسئولی ناظر از وزارت محترم ارشاد، اداره شورای صنفی با تغییراتی در آئین نامه بدست جمع به واقع منتخب صنوف درآمد نگاه کنید تفاوت عملکردرا! فروش کل سینماهای تهران در سال 90 با 48 فیلم در گروههای معمولی و 5 فیلم در گروه آزاد به رقم 189.000.000.000 ریال که با محاسبه فروش پشت اکران ها به نزدیک 220.000.000.000 ریال نایل آمد یعنی نزدیک به 120 درصد رشد در فروش وبه تبع آن جذب مخاطب، حال ببینید و مقایسه آماری کنید که لغت "بحران " راکه دوست فرهیخته و همکار مدعی مان بر شورای صنفی فعلی مُتَصِف می کند و از آن سخن می گوید چه معنای با مسمایی ! پیدا می کند .

آدمی بی اختیار یاد آن فکاهه شیرین می افتد که صاحب خانه ای از خواب بیدار شد و دزدی به منزل خویش دید! فریاد کشید آی دزد! آی دزد! دزد، سراسیمه و با عجله به کوچه درآمد درحال دویدن و دور شدن ازخانه فریاد می زد آی دزد! آی دزد! و...

اما حکایت تلخ سال 91 که با اکران نسبتا پرفروش چند فیلم می رفت که طلیعه نوروز پرفروش دیگری را به دنبال سال موفقیت آمیز 90 برای سینما ی ایران رقم بزند که ... متأسفانه فیلم بوسیدن روی ماه به دلیل اصدار نیافتن پروانه نمایش فرصت اکران نوروزپیدا نکرد. اوضاع قمر در عقرب شد! دوست خوب و همکار شریفمان و یارانش تقصیربه گردن شورای صنفی انداختند و به تلافی آن ظلم عظمی، تمامی سینما را هدف گرفتند. ارکستر بزرگ مخالفت،نواختن آغاز کرد. رفقای گرداننده کانون کارگردانان، خانه سینما که چندی بود در قالب مثلاً اپوزیسیون ادعای رهبری 4 هزار اهالی مظلوم سینما داشتند به منظور نقره داغ کردن شورای صنفی قیل وقال ها راه انداختند! ون هایتا در آن گل آلود آب ماهی گرفتنی!؟ در یک حرکت هماهنگ حقوق تمام اهالی سینما و حتی خود سینما را به ثَمَن بَخس به حراج گذاشتند! در حرکت اول با همکاری مسئولین حوزه هنری دو فیلم از فیلم های نوروز به بهانه های واهی و به یکباره از اکران های سینماهای حوزه و شهرداری پائین کشیدند. با ایجاد جو ارعاب و وحشت اکثر سینماهای تهران و شهرستانها را وادار کردند فیلم های مزبور را از اکران سینماهای خود بردارند و به دنبال آن 14 فیلم خوب، مؤثر وفروشنده سینمای ایران را از بالای دست وزارت ارشاد سر زدند! و اصطلاحاً توقیف کردند! بلبشودر اکران آغاز شد. برعکس زمانی که فیلمها در صف انتظار اکران قرار می گرفتند از ترس حوزه و یاران و مسئولان دلسوز و البته اپوزیسیون سینما ؟! .... هیچ تهیه کننده ای جرأت اکران فیلمهایش را پیدا نمی کرد. اکران و نمایش و به تبع آن تولید با صورت به زمین زده شده بود بالاتر از همه در این کشمکش ها مخاطب به مرور دریافت که دیگر فیلمها موضوع های پر التهاب اجتماعی رادر دل خود ندارند و در چندین نوبت ودر نهادهای مختلف توسط دوستان فرهیخته! ممیزی می شوند!

آگاهان دلسوز می دانند قطعاً سالها طول خواهدکشید تا مخاطب آزرده و فراری از سالن را به سالن های سینما باز گرداند. قطعا سالها طول خواهدکشید تا اکران، نمایش وتولید در سینما به روزهای سال 90 باز گردد...

گفتیم هیچ تهیه کننده ای جرأت اکران کردن فیلمش در ماههای اول سال 91 را نداشت شورای صنفی با هزار ترفند، کمک و ارائه امتیازهای مختلف توانست اکران سال 91 را از پیچ های خطرناکی که دوستان مسئول خانه و کانون و البته حوزه برایش ساخته و می ساختند با سلامت نسبی عبور دهد. سال 91 با 47 فیلم در سرگروهها و 15 فیلم در گروه آزاد به فروش 224.000.000.000 ریال دست پیدا کرد- البته در سینماهای تهران- بله از نظر فروش رشدی معادل 30.000.000.000یال داشتیم اما همانگونه که پیشتر اشاره شد 13٪ متأسفانه هم فرار مخاطب از سالن، محصول سال پرتنش 91 است.

و اما دوست عزیز مدعی امروز ما و همکاران خانه سینمائی اش در حرکت دوم خود مزد همکاری و همفکری با عملکرد مدیران حوزه در توقیف 14 فیلم اکران 91و به فلج کشاندن آن را در قالب قرارداد به ظاهر چرب و چیلی چندین میلیاردی از حوزه برای خود دست وپا کردند و این معامله ننگین در حالی انجام شد که حرکت اعتراضی تاریخ 91.11.8 اعضای شورای صنفی و تمامی اهالی دلسوز و آگاه سینما در مقابل عمارت وزارت ارشاد رودر روی جو سازان دروغین سینما، از جان گذشته بودند و فریاد می کشیدند که "سینما آزاد باید گردد" که آزاد شد.

 

گفتنی است از مرده ها صدا درآمد اما از مدیران اپوزیسیون زده! نه تنها صدایی در نیامد که حتی نخست تلویحا و بعدها مستقیما از عملکرد حوزه و... دفاع هم کردند. ولی چه غم! بالاخره روز 91.11.8 در تاریخ سینمای ایران بعنوان یک روز عطف تاریخی ماندگار شد. شاید بشود جایگاه خدمت و خیانت را چند روزی به ضرب و زور رسانه ها و صاحبان میز! مخدوش کرد اما ذهن فعال اهالی سینما و نهایتا تاریخ، آن دو را از هم سوا خواهد کرد.

روزگار غریبی است همکاران! و اکنون همین آقای مدعی و یارانش توسط آقای دکتر!... دعوت شده اند که شورای صنفی نمایش را به سامان کنند!؟


«پس شِبلی در برابر آمده و به آواز بلند بانک کرد و گفت ای حلاج کمترین مقام این است که می بینی بلند تر کدام است؟ حلاج گفت تو را بدان راه نیست.»


 تاريخ ارسال: 1392/10/4
کلید واژه‌ها:

فرم ارسال نظرات خوانندگان

نام (ضروري):
نظر شما (ضروري):
كد امنيتي (ضروري) :
كد امنيتي تركيبي از حروف كوچك انگليسي است. توجه داشته باشيد كه كد امنيتي به كوچك و بزرگ بودن حروف حساس است.