«هر چند حجت‌اله ایوبی هم کارهای مفیدی برای سینما انجام داد اما من فکر می‌کنم که محمدعلی حیدریان به‌شدت موفق‌تر از ایوبی خواهند بود.»

حجت‌اله ایوبی بعد از حدود سه سال و نیم فعالیت به‌عنوان رئیس‌ سازمان سینمایی، جایش را به محمد مهدی حیدریان داد. از زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر گمانه‌زنی‌هایی درباره تغییر و تحول در سطح کلان سینما صورت گرفت و بالاخره روز دوشنبه ۱۶ اسفندماه یکی از مهم‌ترین این تغییرات عملی شد. حجت‌اله ایوبی بعد از حدود سه سال و نیم فعالیت به‌عنوان رئیس‌ سازمان سینمایی، جایش را به محمد مهدی حیدریان داد.

گبرلو که علاوه بر بیش از سه دهه تجربه کار‌کردن به‌عنوان روزنامه‌نگار و منتقد، سابقه سردبیری و اجرای برنامه «هفت» را هم داشته است. درباره این اختلافات می‌گوید: باید توجه داشت که اختلاف این دو نهاد عمیق‌تر از این است که با انتصاب یک مدیر بتوان به حل آن خوش‌بین بود. مهم‌ترین ضعف ما در عرصه فرهنگی درحال حاضر عدم وحدت ملی است. چرا که برخی از گروه‌های سیاسی با اهداف جناحی سعی می‌کنند از سینما و تلویزیون استفاده‌های ابزاری خودشان را داشته باشند. درحالی که باید مدیریت این دو نهاد را به کارشناسان و متخصصان آن بسپارند. مادامی که این دو نهاد اسیر و بازیچه جناح‌بندی سیاسی شوند کاری از دست هیچ مدیری بر نمی‌آید. مگر این‌که در دولت جدید در حوزه فرهنگ به دیدگاه مشترکی برسند تا شاید کمی از اختلافات رفع شود. جالب این‌که مدیران هر دو نهاد در شعارها و ادعاهای کلان، همسو هستند اما وقتی پای اجرا و عمل به وسط می‌آید، اختلاف چشمگیری با هم دارد که به‌طور مستقیم ناشی از تفکرات سیاسی است. بهترین راه‌حل این است که این جناح‌ها و گروه‌های سیاسی دست از سر سینما و تلویزیون و در کل فرهنگ و هنر بردارند.

حیدریان از مدیران موفق دهه ۶۰ هم به حساب می‌آید. او در کنار بهشتی و انوار در واقع ریل‌گذاری سینمای ایران بعد از انقلاب را انجام دادند و از طرفی دیگر جزو مؤسسان خانه سینما هم بوده است. گبرلو درباره تاثیر این مدیریت او در دهه ۶۰ در زمان فعلی می‌گوید: در دهه ۶۰ شیوه مدیریت و نظارت برای سینمای ایران با سال‌های اخیر کاملا فرق داشته و طبیعی است که آن مدیریت پاسخگوی دغدغه‌ها و مشکلات حال حاضر سینمای ایران را نخواهد بود. امروزه راه‌ها بازتر شده، رسانه‌های ارتباط جمعی گسترده شده و نیاز به تعامل بیشتری بین مدیران و سینماگران وجود دارد و کسانی مثل حیدریان باید این مهم را سرلوحه کار خود قرار دهند. شرایط دیگر مثل دهه ۶۰ نیست که قرار بود سینماگران دنبال مدیران بدوند بلکه درحال حاضر مدیران باید عملگرا باشند و به شناخت دقیق از روحیات و انگیزه‌های سینماگران دست پیدا کنند.

گبرلو کیفیت کار حیدریان را به‌عنوان امتیازات مثبت او ارزیابی می‌کند: هر چند حجت‌اله ایوبی هم کارهای مفیدی برای سینما انجام داد اما من فکر می‌کنم که محمدعلی حیدریان به‌شدت موفق‌تر از ایوبی خواهند بود. ایوبی ضعف‌های جدی به‌خصوص در انتصاب مدیران کاربلد داشت که شاید همین هم باعث بحران در این‌روزها شده بود. حیدریان شناخت درستی از سینما و سینماگران ایرانی دارد که این شناخت را می‌توان به‌عنوان مهم‌ترین رمز موفقیت یک مدیر سینمایی دانست که باید دید حیدریان از آن چطور برای مدیریت شرایط فعلی استفاده می‌کند.