گزارشی از نخستین روز فستیوال کن. نگاهی به فیلم افتتاحیه ی کن: نیمه شب در پاریس ساخته وودی آلن

جشنواره کن امروز طبق برنامه ریزی با نمایش فیلم جدید وودی آلن با نام نیمه شب در پاریس آغاز شد.

درباره وودی آلن:

کمدین، بازیگر، کارگردان، نویسنده و موسیقیدان یهودی آمریکایی است.که در پرونده هنری اش جایزه اسکار و دیگر جوایز جشنواره های معتبر بین المللی به چشم می خورد. حجم بالای آثار و سبک متفکرانه اش او را به یکی از نیرومندترین فیلم سازان عصر مدرن تبدیل نموده است. آلن فیلم نامه نویسی و کارگردانی فیلم هایش را خودش انجام می دهد و در اکثر آنها نیز به ایفای نقش می پردازد. او در آثارش به ادبیات، فلسفه، روانشناسی، سینمای اروپا و مهم تر از همه زادگاه و اقامتگاه دائمی اش، شهر نیویورک پرداخته است. وودی آلن یک بازمانده از دوران چاپلین و گروچو مارکس و فاکنر و همینگوی است. هم زمان است با فلینی، روبر مرل، جکسون پولاک،‌ و بسیار بزرگان عرصه ی هنر وادب که اکنون به یادها رفته اند و دیگر تنها آثارشان باقی است.

حرف های وودی آلن درباره فیلم نیمه شب در پاریس

وودی آلن این موجود همیشه خجالتی و فراری از جمعیت، امسال حسابی تحت تأثیر تشویق تماشاگران پس از پایان فیلمش قرار گرفت. وودی آلن جشنواره کن را یک جشنواره رویایی و یک تجربه باورنکردنی برای هر سینما دوستی توصیف کرد. او درباره کن امسال گفته :هرکس که در این جشنواره حضور دارد می داند که تشویق حضار و نور فلش دوربین هایی که مدام از شما در روی فرش قرمز عکس میگیرند چه هیجان و شور و نشاطی دارد .وی همچنین گفت: نشستن روی صندلی و تماشای فیلم‌تان بدترین قسمت ممكن در پروسه فیلمسازی است. پس از پایان فیلم شما باید بایستید تا مردم برایتان دست بزنند، در حالی که به نظر خیلی تصنعی به نظر می آید. وودی همچنین گفته است که او نباید از فیلمش تعریف کند بلکه مردم باید نقد منتقدان و تعریف دیگران را بشنوند و به دیدن فیلم بروند.

خلاصه داستان:

داستان فیلم درباره گیل (اوون ویلسون) و  اینز (ریچل مک آدامز) است  که تازه با هم ازدواج کرده اند و برای تعطیلات به همراه خانواده اینز به پاریس آمده اند. ولی خانواده اینز اصلاً از گیل خوشش نمی آید. یک شب گیل هنگامی که در حین قدم زدنی در پاریس است ناگهان با یک ماشین وینتیج (ماشین هایی که بین سال های 1919 تا 1930) ساخته می شدند روبرو می شود. گروهی از درون آن ماشین به اون می گویند «سوار شو» ولی وقتی سوار ماشین می شود به گذشته  و به سال 1920سفر می کند و...

نقدو بررسی کوتاه: نقاشی دوباره ای از شهر عشق...پاریس

فیلم خیلی خوبی بود، هرچند که این خوب بودن فیلم با توجه به انتخاب آن به عنوان افتتاحیه جشنواره کن کاملا قابل پیش بینی بود. هرچند که وودی آلن با این فیلم های اخیرش مثل تو یک غریبه سیاه قد بلند را ملاقات می کنی و با اسکوپ کمی ناامیدمان کرده بود ولی نیمه شب در پاریس هرچند که با فیلم های شاهکارش مانند  آنی هال و... فاصله زیادی دارد اما یک بازگشت امیدوار کننده برای وودی آلن به حساب می آید. نیمه شب در پاریس بهترین ساخته وودی آلن از زمان ساخت شالوده شکنی هنری در سال 1997 است. نیمه شب در پاریس  بهترین انتخاب برای جشنواره فستیوال کن بود، نه فقط اینکه این فیلم یک نامه ی عاشقانه به پاریس است بلکه  این فیلم پر است از هنرپیشگان بزرگ فرانسه  که به اندازه هنرپیشه های امریکایی و انگلیسی بزرگ هستند. این فیلم تا اینجای کار بهترین فیلم سال 2011 است، و اگرچه همه آن چیزی نبود که من از آن انتظار داشتم، ولی  فیلم خیلی خوبی بود. نیمه شب در پاریس یک فیلم سرگرم کننده، خیالباف و بسیار فریبنده است که به شکل غیرقابل منتظره ای سرگرم کننده شده است. فیلم واقعاً یک نامه عاشقانه در پاریس است و من پس از پایان فیلم  احساس کردم می توانم تمام آرزوهایم را در پاریس این شهر افسانه ای پیدا کنم و زمان بیشتری را در آن سپری کنم. اگر شما از طرفداران پروپاقرص وودی آلن هستید تماشای این فیلم را به شدت به شما توصیه می کنم. چون تماشای آن به شدت لذت بخش است و خنده شما را در تمام طول فیلم تضمین می کند. از بین بازیگران صحنه های مربوط به آدریان برودی  در نقش سالوادور داری  و تام هیدلستون  در نقش فیدزگرالد فوق العاده شگفت انگیز و جذاب هستند. بازی که فقط کارگردانی مثل وودی آلن می تواند آن را از بازیگرانش بگیرد.

جدیدترین نقد های فیلم های کن را برای اولین بار در پرده سینما بخوانید.

ادامه دارد...