پرده سینما

مهم ترین فیلم های فیلمسازان مؤلف در سال ۲۰۱۲

حسین عیدی‌زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آلن رنه، میشائیل هانکه و عباس کیارستمی از جمله فیلمسازان مؤلفی هستند که فیلم‌های جدیدشان در سال 2012 روی پرده می‌رود.

 

سالی که گذشت سال پرباری برای فیلمسازان مؤلف و غیرانگلیسی زبان بود، فیلم‌هایی مثل جدایی نادر از سیمین، اسرار لیسبون، عمو بونمی که می‌تواند زندگی‌های گذشته را به یاد بیاورد، لو آور و روزی روزگاری در آناتولی در میان فهرست‌های 10 فیلم برتر سال 2011 جایی برای خود بازکردند و فیلم هنرمند محصول فرانسه یکی از بخت‌های اصلی اسکار بهترین فیلم امسال است.

 آنچه در ادامه می‌خوانید معرفی برخی از مهم‌ترین آثار فیلمسازان مؤلف و غیرانگلیسی‌زبان است که سال 2012 روی پرده می‌روند. فقط باید به یک نکته اشاره شود که فیلم‌های جدید وونگ کار وای (اساتید بزرگ) و ژاک اودیار (زنگار و استخوان) به دلیل امکان قوی اکران گسترده پیشتر در دیگر بخش‌های نگاهی به فیلم‌های سال 2012 معرفی شده‌اند.

 

آدمکش

 

داستان فیلم جدید هو هسیائو-هسین در چین قرن هجدهم می‌گذرد و ماجرای زن آدمکشی است که می‌خواهد از این کار دست بکشد اما با خشم رئیس اش روبرو می‌شود. هسیائو-هسین سال‌ها بود که می‌خواست این داستان را فیلم کند، اما نشد. اکنون به نظر می‌رسد این پروژه امسال واقعاً به ثمر برسد.

 شو کویی و چانگ چن قرارداد بازی در فیلم را بسته‌اند و فیلمنامه را خود هسیائو-هسین براساس یک داستان کوتاه نوشته پی ژینگ نوشته است، البته داستان فانتزی این نویسنده در قرن نهم می‌گذرد.

 آخرین فیلم به نمایش درآمده از هسیائو-هسین پرواز بادکنک قرمز با بازی ژولیت بینوش بود که سال 2007 اکران شد. این کارگردان با فیلم‌های سه بار، مامبو هزاره، گل‌های شانگهای و بدرود جنوب، بدرود نامزد نخل طلای کن بوده و با در دستان استاد خیمه‌شب بازی برنده جایزه هیئت داوران کن شده است. هنوز زمان اکران این فیلم مشخص نشده است.

 

خانه بزرگ

 

ماتئو گارونه با ساخت گومورا به شهرت رسید و امسال با فیلم خانه بزرگ به سینما برمی‌گردد. خط داستانی فیلم محرمانه بوده و فاش نشده، اما گفته می‌شود ماجرای فیلم هجویه‌ای طنزآمیز بر برنامه‌های واقع‌نمای تلویزیونی است.

 گارونه سال 2008 با ساختن گومورا که نگاهی دقیق به زندگی مافیایی شهر ناپل می‌انداخت برنده جایزه بزرگ جشنواره کن شد، هرچند او پیش از گومورا نزدیک به 10 سال بود که در سینمای هنری ایتالیا فیلمسازی می‌کرد.

 گارونه فیلمنامه خانه بزرگ را به همراه اوگو چیتی و ماسیمو گادیوسو نوشته که قبلا هم در نوشتن گومورا با او همکاری کرده‌اند. یکی از نقش‌های اصلی فیلم را کلادیا جرینی بازی می‌کند که در مصائب مسیح مل گیبسن بازی کرده بود. گفته می‌شود فیلم حال و هوای نمایش ترومن را دارد.

 فیلم احتمالاً در جشنواره فیلم کن به نمایش درمی‌آید.

 

اسیرشده

ایزابل هوپر در اسیرشدهداستان ترز بورگون، فعال فرانسوی در امور بشردوستانه که در فلیپین به اسارت یک گروه افراطی درمی‌آید، فیلم جدید بریلیانته مندوزا است که با سرویس و کیناتای در کن به شهرت رسید.

مندوزا شاید مهم‌ترین نام حال حاضر سینمای فیلیپین باشد، این کارگردان از سال 2005 تاکنون 9 فیلم ساخته است. دو فیلم آخر او لولا و کیناتای بودند که دومی در میان جنجال‌های بسیار جایزه بهترین کارگردانی کن را از سوی هیئت داوران به ریاست ایزابل هوپر بازیگر مطرح فرانسوی دریافت کرد.

هوپر حالا در فیلم جدید مندوزا نقش اصلی را بازی می‌کند و این مسئله به محبوبیت مندوزا کمک خواهد کرد و شاید خاطره جنون و گستاخی جاری در فیلم‌های اول او را محو کند. فیلم قرار است در جشنواره فیلم برلین به نمایش دربیاید.

 

پایان

داستان فیلم جدید عباس کیارستمی در ژاپن می‌گذرد و ماجرای دوستی یک دانش آموز با استاد دانشگاه اش است. بسیاری به فعالیت کیارستمی در خارج از ایران مظنون بودند و حس می‌کردند او دیگر نتواند فیلمی درخور بسازد، اما کپی برابر اصل خلاف این را نشان داد.

کپی برابر اصل در جشنواره کن سال 2010 به نمایش درآمد و با واکنش مثبت منتقدان همراه شد و به یکی از نام‌های ثابت فهرست 10 فیلم برتر سال منتقدان تبدیل شد. پایان در توکیو و یوکوهاما فیلمبرداری شده و جز این اطلاعاتی درمورد فیلم در دسترس نیست. فیلم در جشنواره کن به نمایش درمی‌آید.

 

گبو و سایه

 

فیلم جدید مانوئل دی ‌اولیویرا در آستانه 104 سالگی براساس نمایشنامه‌ای از رائول براندائو ساخته شده و داستان پدری فقیر در قرن نوزدهم است که برای دفاع از پسر فراری از چنگ قانون اش، جان خود را به خطر می‌اندازد.

 شاید دی اولیویرا تنها فیلمساز صدوچند ساله سینما باشد که همچنان کار می‌کند، او از دوران سینمای صامت تا کنون در سینما فعالیت داشته و ویژگی اصلی آثارش قاب‌های درخشان آن‌هاست. او در فیلم جدیدش سراغ دو تن از بازیگران سالخورده و کهنه‌کار سینما رفته است؛ کلودیا کاردیناله (بازیگر هشت و نیم فدریکو فللینی) و ژان مورو (بازیگر ژول و ژیم فرانسوا تروفو).

فیلم آخر او مورد عجیب آنجلیکا بود که با آن وارد وادی سوررئالیسم شده بود بسیاری را متوجه تصاویر خود کرد، اما به نظر می‌رسد فیلم جدید داستانی زمینی‌تر دارد. فیلمبرداری فیلم تمام شده و احتمالاً در جشنواره فیلم کن به نمایش درمی‌آید.

 

موتورهای مقدس

 

ماجرای فیلم در آینده‌ای نزدیک رخ می‌دهد، مردی بین چند دنیای موازی در سفر است و در هرکدام یک هویت دارد؛ هیولا، قاتل، مدیرعامل و پدر خوب خانواده.

لئو کاراکس بسیار کم‌کار است اما بدون شک یکی از مهم‌ترین فیلمسازان حال حاضر فرانسه است. آخرین کار او ساختن یکی از اپیزودهای فیلم توکیو در کنار میشل گوندری و بونگ جون-هو بود. او از سال 1999 و ساختن فیلم جنجالی پولا ایکس فیلم بلند دیگری نساخته است. حتی پولا ایکس هم با فاصله هشت ساله از فیلم محبوب منتقدان او یعنی عشاق روی پل ساخته شده بود.

موتورهای مقدس فیلمی بسیار جاه‌طلبانه است و بازیگران رنگارنگی هم دارد از دنی لاوان همکار همیشگی کاراکس بگیر تا ادیت اسکوب که در فیلم کلاسیک چشمان بدون چهره ژرژ فرانژوا بازی کرده بود و ایوا مندز، بازیگر فیلم‌های سریع و خشمگین. احتمال حضور فیلم در جشنواره فیلم کن پایین است اما کاراکس در این جشنواره بسیار محبوب است!

 

شام آخر

 

شام آخرنام لو چوآن برای مخاطبان ایرانی چندان آشنا نیست، اما این کارگردان چینی با فیلم تلخ شهر زندگی و مرگ توجه بسیار از منتقدان را به خود جلب کرده است. فیلمی با قاب‌بندی‌های استادانه که ماجرای نبرد نانجینگ را روایت می‌کرد.

 شام آخر ماجرای بزمی افسانه‌ای در دروازه هونگ در 206 سال قبل از میلاد مسیح است و داستان دو فرمانده در حال جنگ است که در جشنی سنتی با هم دیدار می‌کنند اما یکی از آن‌ها قصد جان دیگری را دارد.

 چوآن یکی از استعدادهای جوان سینمای چین است و بسیار هم محبوب است. او با اینکه در فیلم جدیدش به دنیای افسانه‌ها سفر کرده، اما رویکردی کاملا واقع‌گرایانه به موضوع خود دارد و همین بسیاری را منتظر فیلم ساخته که انتظار می‌رود تعداد صحنه‌های اکشن آن حداقلی باشد و بیشتر حال و هوای آثار ماساکی کوبایاشی را داشته باشد.

فیلم احتمالاً در جشنواره ونیز یا سن سباستین به نمایش دربیاید، چوآن سال 2009 با شهر زندگی و مرگ برنده جایزه اصلی سن سباستین شد.

 

به هر حال لارنس هستم

 

فیلم ماجرای لارنس و نامزدش فرد است. لارنس در تولد 30 سالگی تصیم مهم خود را برای فرد فاش می‌کند، آیا این دو می‌توانند همچنان یکدیگر را دوست داشته باشند؟

زاویه دولان تنها 22 سال دارد اما با اولین فیلم اش من مادر خود را کشتم در سن 19 سالگی در جشنواره فیلم کن حضور داشت و بسیاری را به سینمای خود علاقه‌مند کرد. فیلم دوم او نبض نام داشت که باز هم در کن به نمایش درآمد و بسیار مورد تحسین قرار گرفت.

در فیلم جدید او ناتالی بی و سوزان کولمن بازی می‌کنند و نسبت به دو فیلم قبلی دولان حال و هوایی زنانه‌تر است. فیلم احتمالاً در جشنواره فیلم کن به نمایش درخواهد آمد..

 

عشق

 

میشائیل هانکهمیشائل هانکه بی شک یکی از مهمترین فیلمسازان سینمای معاصر است. آثاری چون بازی‌های مفرح، ویدئوی بنی، معلم پیانو، پنهان و روبان سفید همچون جواهر در کارنامه او می‌درخشند. هانکه فیلمسازی است که نگاه سرد و نافذش به زندگی انسان معاصر شهره خاص و عام است.

 این کارگردان در فیلم جدیدش عشق داستان آن (امانوئل ریوا) را روایت می‌کند، پیرزنی که پس از حمله قلبی فلج می‌شود و این مسئله شوهر او ژرژ (ژان-لویی ترینتینان) و دخترش (ایزابل هوپر) را سخت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 فیلم ابتدا این دو نام داشت اما پس از اینکه هانکه فیلم دور از او ساخته سارا پلی با داستان مشابه را دید، همه چیز را تغییر داد. عشق فیلم مهمی در کارنامه هانکه است چراکه نشانی از موضوعات موردعلاقه او چون خشونت، رسانه، فیلم/ویدیو در آن دیده نمی‌شود و کاملا رنگ و بویی احساسی دارد.

فیلم حتماً در جشنواره فیلم کن به نمایش درمی‌آید، در 15 سال گذشته به جز بازسازی بازی‌های مفرح تمام فیلم‌های این کارگردان در کن به نمایش درآمده‌اند.

 

بهشت / در سلول

اولریخ سیدل یکی از فیلمسازان غریب سینمای آلمان است که در سینمای مستند و داستانی ید طولایی دارد و مستندهایش با موضوع دنیای مُد، مهاجرت و زندگی سالمندان بسیار مشهور هستند. او در سینمای داستانی با روزهای سگی به شهرت رسید که زندگی چند شخصیت را در روزهای گرم تابستان آلمان روایت می‌کرد. او با ساختن شاهکارش یعنی صادرات / واردات در سال 2007 که نگاهی عمیق بر تنهایی انسان معاصر می‌انداخت خودش را در سینمای داستانی تثبیت کرد.

 فیلم بهشت / در سلول داستان سه زن است که هر کدام زندگی و دغدغه‌ای متفاوت از دیگری دارد و قرار است مطالعه‌ای باشد در باب اهالی اتریش و خانه/سلول‌های آن‌ها و مطمئنا فیلم سرخوشانه و شاد نیست. هنوز عنوان بخش سوم مشخص نیست، اما دو بخش دیگر بهشت و در سلول عناوینی بسیار کنجکاوکننده هستند. احتمالاً فیلم در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش دربیاید.

 

Post Tenebras Lux

 

فیلم جدید کارلوس ریگاداس را به یک نقاشی اکسپرسیونیستی تشبیه کرده‌اند. فیلم داستانی شبه‌زندگینامه‌ای دارد و درمورد احساسات، خاطرات، رویاها، آرزوها و ترس‌های کارگردان آن است.

کارلوس ریگاداس با نماهای خیره‌کننده‌اش شهرت دارد و مارک تجاری او خط داستانی بسیار کمرنگ و بررسی زندگی آدم‌های گوشه‌گیر و عجیب‌وغریب است. او با ساختن نبرد در بهشت در جشنواره فیلم کن به شهرت رسید و آخرین فیلمش نور خاموش نام داشت که برنده جایزه هیئت داوران کن شد و مارتین اسکورسیزی از آن بسیار تعریف کرده است.

 احتمال حضور فیلم در جشنواره ونیز بیشتر از حضور آن در جشنواره فیلم کن است.

 

چیزی در هوا

 

فیلم فضای انقلابی اوایل دهه 1970 را دارد و ماجرای دانش آموزی است که شیفته هنر است اما درگیر خشونت چپ‌گراها می‌شود. چیزی در هوا فیلم جدید الیویر آسایاس پس از کارلوس و ساعات تابستان است.

 فیلم همزمان با ناآرامی‌ها حال حاضر در سراسر دنیا ساخته شده و فیلمبرداری آن در فرانسه، ایتالیا و بریتانیا صورت گرفته است. به گفته سازندگان فیلم درمورد حال و هوای انقلابی دهه 1970 در سراسر دنیا است.

آسایاس در جشنوراه فیلم کن بسیار محبوب است و سال گذشته هم که در جشنواره داور بوده پس عجیب نیست که فیلم در کن به نمایش دربیاید.

 

هنوز چیزی ندیده‌اید

 

فیلم جدید آلن رنه داستان چند بازیگر است که برای خواندن وصیت‌نامه یک نمایشنامه‌نویس تازه‌فوت‌شده در خانه او دور هم جمع می‌شوند.

 آلن رنه کارگردان افسانه‌ای هیروشیما عشق من و سال گذشته در مارین باد است که سال 2009 با فیلم تجربی علف وحشی نشان داد در هشتاد و چند سالگی هم می‌تواند مخاطبان را شگفت‌زده کند و هنوز ترفندهای بسیاری برای غافلگیر کردن مخاطب دارد.

به نظر می‌رسد فیلم از نمایشنامه سال 1940 اوریدایس نوشته ژان آنوئیل الهام گرفته شده باشد که در آن یک بازیگر زن با افراد گروه بازیگری خود حکایت‌هایی دارد و پس از مرگ دوباره زنده می‌شود و بعد دوباره می‌میرد! یک داستان کاملاً مفرح.

جدای از این تعدادی از بازیگران مطرح در هنوز چیزی ندیده‌اید بازی می‌کنند؛ آندره دوسولیه، سابی آزما، پی‌یر آردیتی، میشل پیکولی، کلود ریش و البته متیو آمالریک (بازیگر اتاقک غواصی و پروانه). شاید فیلم در آخرین دقایق به جشنواره فیلم برلین برود

 

 

 

منبع: خبرآنلاین

 

در همین رابطه بخوانید

 

مهم ترین فیلم های فیلمسازان مؤلف در سال ۲۰۱۲

نگاهی به مهمترین فیلم‌های سال ۲۰۱۲

مهمترین فیلم های سال جدید میلادی


 تاريخ ارسال: 1390/11/6
کلید واژه‌ها:

فرم ارسال نظرات خوانندگان

نام (ضروري):
نظر شما (ضروري):
كد امنيتي (ضروري) :
كد امنيتي تركيبي از حروف كوچك انگليسي است. توجه داشته باشيد كه كد امنيتي به كوچك و بزرگ بودن حروف حساس است.