به نظر می رسد دوران اقتدار هالیوود دارد به پایان می رسد. پیروزی فیلم گنجه رنج کاترین بیگلو در مراسم اسکار امسال ناشی از «سلیقه»ی اعضای آکادمی و به تبع آن ارجح دانستن این فیلم بر فیلم آواتار نیست. بلکه دلالت بر پایان یک دوران در هالیوود سرمایه سالار و آغاز دورانی دیگر را دارد. این مسئله از چند منظر قابل توجه است:

الف)گنجه رنج اولین فیلم تاریخ سینمای آمریکاست که اعضای آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، کارگردان «زن» آن را شایسته دریافت جایزه اسکار می دانند. در هالیوود مردسالار این اتفاق مهمی است.

ب)گنجه رنج اولین فیلم بودجه متوسط سینمای آمریکاست (بودجه این فیلم فقط 11 میلیون دلار بوده است) که در عرصه «بهترین فیلم» و «بهترین کارگردانی» توانسته فیلمی با بودجه تولید درجه اول (بودجه فیلم آواتار 230 میلیون دلار بوده است) را شکست دهد.

ج)گنجه رنج اولین فیلم بدون خط داستانی پر رنگ، و متمرکز بر یک شخصیت اصلی است که توانسته یک فیلم با خط داستانی پررنگ و متمرکز بر یک شخصیت اصلی را در مراسم اسکار شکست دهد.

د)گنجه رنج اولین فیلم مستقل تاریخ اسکار است که توانسته فیلمی استودیویی و «هالیوودی» را در عرصه رقابت مهمترین بخش ها (بهترین فیلم و بهترین کارگردانی) از میدان خارج کند.

بنابراین به نظر می رسد گسست عظیمی در روال چندین و چند ساله هالیوود مقتدر به وجود آمده است. بنابراین بیست و چهار ساعت پس از هشتاد و دومین دوره مراسم اهدای جایزه اسکار تحلیلگران به بررسی، تجزیه و تحلیل نتایج مراسم امسال پرداخته‌اند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل سایت «مووی فون» اغلب کارشناسان و منتقدان با اشاره به ذائقه عمومی اکادمی اسکار که معمولا به موفقیت تجاری فیلم‌ها نیز توجه دارد، موفقیت قیلم کم فروش گنجه رنج در مراسم دیروز را نشانه‌ای از تغییر رویه آکادمی به ویژه در مقابله با جوایز گلدن گلوب ارزیابی می کنند.

جک ماتیوز در نوشته است: از سوی دیگر همان گونه که از قبل هم پیش‌بینی می‌شد، اسکار هشتاد و دوم به عرصه رقابت رودرروی دو فیلم گنجه رنج ساخته کاترین بیگلو و آوارتار به کارگردانی جیمز کامرون بدل شد.بیگلو که همسر سابق کامرون نیز بود این رقابت را با نتیجه‌ای قاطع برد تا به عنوان نخستین فیلمساز زن که برنده اسکار می شود نام خود را در تاریخ این جشن سالانه سینمایی ثبت کند.

دوفیلم گنجه رنج و آواتار هر یک در 9 رشته نامزد اسکار شدند که در نهایت سهم اولی 6 جایزه بود و 3 جایزه هم نصیب فیلم دوم شد.اما این دو فیلم در 6 رشته به طور همزمان نامزد بودند که در این 6 رشته ، فیلم بیگلو با نتیجه 5 بر 1 برنده شد و کامرون را به حاشیه راند.

از سوی دیگر موفقیت های دو فیلم گنجه رنج و ارزشمند که هر دو از محصولات سینمای مستقل آمریکایی به شمار می روند به پیروزی قاطع سینمای مستقل بر سیستم استودیویی هالیوود تعبیر شد.

علاوه بر آن تحلیل گران ابعاد شکست آواتار را فراتر از آنچه به نظر می رسد ارزیابی می کنند.این گروه معتقدند سه جایزه دریافتی آواتار در رشته‌هایی به این فیلم تعلق گرفت که به لحاظ شکل و شمایل و سبک ساختاری و بصری به طور طبیعی باید به این فیلم تعلق می گرفت.به عبارت دیگر آواتار در سه رشته یاد شده رقیب جدی نداشت و اگر به همین سه جایزه هم دست نمی یافت می‌شد به سلامت آرای آکادمی و یا کیفیت فیلم شک کرد.

به نظر می رسد برندگان جوایز بازیگری در سه مورد از چهار رشته ،بهترین گزینه های موجود باشند و به نوعی عدالت در اتخاب انها رعایت شده باشد. کریستف والتس بازیگر اتریشی فیلم لعنتی های بی آبرو و مو نیک بازیگر ارزشمند که به ترتیب برنده جوایز بهترین بازیگر نقش مکمل مرد وزن شده اند، بهترین نقش آفرینی های سینمای سال 2009 را در نقش های مکمل ارائه داده اند و فاصله قابل توجهی با رقبای خود داشتند. جف بریجز بازیگر کهنه کار آمریکایی هم پس از پنج بار نامزدی ناکام ، این بار در فیلم دل دیوانه چنان خوش درخشید که جای کمترین تردیدی را برای انتخاب خود باقی نگذاشت.

تنها مورد سئوال بر انگیز در رشته بازیگری ، انتخاب ساندرا بولاک به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن است. بولاک اسکار خود را برای ایفای نقش در فیلم معمولی و متوسط سمت کور به دست آورد و نقش او هم جای چندانی برای کار نداشت. در حالی که رقبای قدری چون مریل استریپ برای فیلم جولی و جولیا و هلن میرن برای فیلم ایستگاه آخر هم در فیلم‌های مهم‌تر و با ارزش‌تری بازی کردند و هم پیچیدگی نقش‌هایشان چنان بود که آنان را برای دریافت جایزه اسکار محق تر از بولاک نشان می‌دهد. به نظر می رسد اهدای جایزه به بولاک بیشتر نوعی دلجویی و گرامی داشت بازگشت دوباره او به صحنه باشد که پس از یک دهه کم کاری و حضور در فیلم های کم ارزش ، امسال به نوعی احیا شد.

جوایز اسکار امسال بیش از همیشه به سمت فیلم‌های احساس برانگیز متمایل بود. علاوه بر توفیق دو فیلم گنجه رنج و ارزشمند که به شدت احساسات مخاطب را نشانه رفته اند،انیمیشن بالا هم با چنین حال و هوایی از همتایان خود پیشی گرفت.

بی توجهی مطلق آکادمی به فیلم بالا در آسمان و ناکامی لعنتی های بی آبرو تارانتینو از دیگر نکات جالب تحلیل جوایز اسکار امسال بود.