موحد منتقم
نقد و بررسی فیلم ترانسفورمرز4: عصر انقراض
Transformers: Age of Extinction
-ظاهراً مایکل بی و مدیران کمپانی پارامونت مصمم بوده اند فیلمی بسازند که تنها مورد پسند بچه های زیر 12 سال باشد.
-فیلم تغییرشکل دهندگان 4 در هر سه حیطه اکشن و کمدی و درام شکست خورده است.
-حفره های داستان آنقدر گل و گشاد اند که مارک والبرگ می تواند با اتوموبیل خود از داخل آن عبور کند و ویراژ دهد!
هالیوود در ادامه جستجو برای پیدان کردن راه های تازه به جزیره گنج گیشه ها، این بار کشف جدیدی کرده است که کشور چین نام دارد! این بازار بین المللی جدید حکم معدن طلا را برای هالیوود پیدا کرده است تا آن حد که مایکل بی تصمیم گرفت بخشی از قسمت جدید فیلم ترانسفورمرز (تغییرشکل دهندگان) را در این کشور و با بازیگران چینی بسازد. نتیجه اش شد پرفروش ترین افتتاحیه تاریخ سینمای چین برای قسمت چهارم تغییرشکل دهندگان با 90میلیون دلار فروش در عرض 3 روز! رکوردی که در خود امریکا هم به سختی به دست می آید.
ولی مانند هر جنس چینی این فیلم جدید مایکل بی هم بدجوری بنجل است! تمام مواردی که به عنوان انتقاد در باره قسمت های قبلی این فیلم گفته بودم درباره این قسمت هم قابل ارائه است! ترانسفورمرز4: عصر انقراض یک طبل توخالی و بسیار پر سروصداست! این فیلم را باید بدترین اکشن سال تا اینجای کار لقب داد. تماشاگران این فیلم با تماشای این همه پوچی و سروصدا روی پرده سینما به شدت احساس توهین شدگی می کنند.
ظاهراً مایکل بی و مدیران کمپانی پارامونت مصمم بوده اند فیلمی بسازند که تنها مورد پسند بچه های زیر 12 سال باشد. صحنه های اکشن فیلم با اینکه بسیاز عظیم و پرهزینه هستند ولی هیچ هیجانی خلق نمی کنند. بخش درام فیلم به شدت ضعیف و رنج بار است. لایه های کمدی فیلم که قرار بوده چاشنی اکشن فیلم باشد به شدت لوث و بی نمک است .فیلم تغییرشکل دهندگان 4 در هر سه حیطه اکشن و کمدی و درام شکست خورده است. صحنه های اکشن فیلم از الگوی (تدوین تند-حرکت آهسته) استفاده می کند که حالا به شدت برای تماشاگران سینمای اکشن از رسم افتاده و کسالت بار شده است. هیچ گونه نوآوری و بدعتی در طراحی و اجرای فصل های اکشن فیلم به چشم نمی خورد.تدوین تند و سریع به علاوه حضور انواع و اقسام جانوران روباتیک نه تنها هیچ کمکی به میزان هیجان صحنه های اکشن نکرده است بلکه سبب گیجی تماشاگر می شود. از همه بدتر اینکه فیلمساز آنقدر دلبسته صحنه های فیلم اش به نظر می رسد که حاضر نشده صحنه های زائد را کوتاه کند و در سطل آشغال اتاق تدوین بیاندازد .نتیجه ی کار یک فیلم بسیار طولانی (در حدود 3ساعت) شده که به شدت کشدار و خسته کننده است.
ترانسفورمز4: عصر انقراض فیلم پرهزینه است که با گشاده دستی برای آن خرج شده است. مایکل بی یک بودجه گزاف 210 میلیون دلاری برای خلق گریزپاترین و دست نیافتی ترین تخیلات خویش بهره منده بوده است ولی فیلم دچار یک انباشتگی بیش از حد جلوه های ویژه شده است. جلوه های ویژه بی شمار فیلم عنان عقل و اختیار را از کف فیلمساز ربوده است.
داستان تغییرشکل دهندگان: عصر انقراض سال پس از ماجراهای سری قبلی، یعنی تغییرشکل دهندگان: تاریکی ماه/ Transformers: Dark of the Moon اتفاق می افتد. در طی این زمان، تبدیل شوندگان یا همان ترانسفورمر ها کاملاً از روی زمین محو شده اند که این نتیجه پاکسازی بی حد و حصری است که در رأس آن کارفرمای سرویس جاسوسی آمریکا CIA هارولد اتینگر (با بازی کلسی گرامر) قرار دارد. او از سوی یک دیسپتیکون به نام "لاک داون" (با صدای مارک رایان) کمک می گیرد، و او کسی است که برای یافتن اوپتیموس پرایم (با صدای پیتر کولن) پا به زمین گذاشته است. شخصیت منفی CIA علاوه بر این اتحادی را نیز با بیلیونری جعلی به نام جاشوا جویس (با بازی استنلی توچی) برقرار کرده، با کسی که می داند چگونه یک ترانسفورمر بسازد. پروژه آزمایشی او به چیزی ختم می شود که آن را "گالواترون" می خواند؛ روباتی مهیب شبیه به "مگاترون" وحشتناک.
داستان فیلم بر پایه حوادث ناگواری می چرخد که به سر چهار اوتوبات باقیمانده می آید: بامبلبی، هاوند (با صدای جان گودمن)، کراس شیرز(با صدای جان دی ماجیو) و دریفت (با صدای کن واتانابه). این چهار تا به جست و جوی اوپتیموس پرایمی می پردازند که توسط تعمیرکار تگزاسی کید ییگر (با بازی مارک والبرگ) دوباره احیا شده است. درکنار کید، دخترش تسا (با بازی نیکولا پلتز) و دوست پسر دخترش شین (با بازی جک رینور) حضور دارند. اتوبات ها قصد دارند تا از گرفتار شدن در دام لاک داون تا زمانی که حفظ زمین از دست گالواترون امکان پذیر است، خودداری کنند (در واقع لاک داون برای انسان ها اهمیتی قائل نیست و تنها می خواهد به اوپتیموس پرایم دسترسی پیدا کند.) فیلم بار دیگر شهر شیکاگو را محور اتفاقات قرار داده اما خرابی های عظیم را برای هنگ کنگ نگه می دارد.
صحبت کردن از طرح داستانی و پرداخت شخصیت ها در این فیلم مطلقاً کار عبث و بی فایده ای است. حفره های داستان آنقدر گل و گشاد اند که مارک والبرگ می تواند با اتوموبیل خود از داخل آن عبور کند و ویراژ دهد! گره های داستانی فیلم اگر وجود داشته باشند گویی توسط «دیوید کاپرفیلد» شعبده باز رفع و رجوع می شود. گره های داستانی به صورت جادویی و شعبده بازی باز می شود به طوری که اصلاً انگار اصلاً گره ای در کار نبوده است!
ترانسفورمرز: عصر انقراض طرفداران فیلم های اکشن بدون مغز را حسابی راضی می کند .صحنه های اکشن فیلم در موارد معدودی دیدنی از آب درامده اند اما این اکشن بی وقفه زمانی تاثیر گذار است که کاراکترهایش آنقدر دو بعدی و پوشالی نباشند.
مارک والبرگ هم در این فیلم جایگزین شیالابوف شده است کار خودش را انجام می دهد، ولی اصلاً به چشم نمی آید. بقیه بازیگران فیلم هم کارهایی می کنند (مخصوصاً پلتز در نقش تسا) ضریب هوشی خودشان را زیر سوال می برند و لج بیننده را در می آورند. این خانم که جایگزین مگان فاکس در فیلم شده است به قدری بد بازی می کند که به قول جیمز برایندلی دوست دارید زیر پای یکی از روبات های فیلم له شود!
اصولاً نقد و بررسی فیلمی مانند ترانسفورمرز: عصر انقراض کار بیهوده ای است و به جای فیلم باید نقد عروسک های آن و کارایی های مختلفشان را انجام داد. امیدوارم عصری در سینمای هالیود فرا برسد که عصر انقراض سری فیلم های ترانسفورمرز در سینماها باشد.
موحد منتقم
انتشار مقالات سایت "پرده سینما" در سایر پایگاه های اینترنتی ممنوع است. |
|