شب گذشته نشست پرسش و پاسخ فیلم زندگی خصوصی به کارگردانی محمدحسین فرحبخش برگزار شد.

در این نشست که مدیریت آن را محمود گبرلو بر عهده داشت برخی از عوامل این فیلم از جمله محمدحسین فرحبخش (کارگردان)، عبدالله علیخانی (تهیه کننده)، مستانه مهاجر (تدوینگر)، فرج حیدری (مدیر فیلمبرداری) و آریا عظیم نژاد (موسیقی) حضور داشتند. نیما حسنی نسب هم به عنوان منتقد مهمان در نشست این فیلم حاضر گردیده بود.

در ابتدای این نشست فرحبخش در جملاتی گفت: من خوشحالم که فیلمم را ساخته ام و امیدوارم که این فیلم مورد توجه تمام دوستان مطبوعاتی و منتقدان قرار گرفته باشد.

بعد از بیان این سخنان توسط فرحبخش عده ای واکنش نشان دادند که گبرلو با بی احترامی برخی از چهره های آشنای خبری را تهدید به اخراج از جلسه نمود.

فرحبخش ادامه داد: حدود هفت ماه قبل اصغر نعیمی طرح اولیه فیلمنامه را برایمان تعریف کرد و بعد از حصول توافق به این نتیجه رسیدیم که در کنار دراماتیک عشقی مسائل سیاسی را نیز مطرح کنیم که تمامی آن ها نیز نوشته اصغر نعیمی است. من برای ساخت فیلمم از عوامل خاص استفاده کردم. به عنوان نمونه اگر به جای فرهاد اصلانی شخص دیگری فیلم را بازی می کرد فیلم یک شکل دیگری می شد. همچنین نقش های کوتاه امیر آقایی و آتیلا پسیانی هم بسیار حساب شده بود و این ماحصل اولیه فیلم بود.

فرحبخش افزود: من قبلاً هم در سینما فیلم عطش را کارگردانی کرده بودم و اصلاً از سال 1361 به خاطر کارگردانی وارد سینما شدم، اما اسم خودم را در فیلم ها به عنوان مدیر تولید و دستیار کارگردان می نوشتم در دهه 60 گروه «خناس»ی در سینما به وجود آمدند که نام تهیه کننده را حذف کردند. مؤلف اصلی فیلم تهیه کننده است، البته منظور از تهیه کننده به معنای واقعی کلمه است. ما در «پویا فیلم» فیلم های خوب زیادی از جمله آواز قو و شب های تهران را ساخته ایم و به آن ها افتخار می کنیم.

حسنی نسب در ادامه این نشست اظهار داشت: در فضای ابتدایی این جلسه این گونه مشاهده می شود که برخی از دوستان می خواهند خاطرات تلخ جلسات سال های گذشته را زنده کنند. من از دوستان خواهش می کنم چه از حرف های ما خوششان آمد و چه بدشان آمد نه دست بزنند و نه هو بکشند تا فضا ملتهب نشود.

حسنی نسب در ادامه گفت: مهم ترین سؤال من در مورد فیلم زندگی خصوصی در قالب یک سوال کلی در مورد پیشینه موسسه «پویا فیلم» است. این مؤسسه همیشه به تولید فیلم های نازل دست زده و همیشه از قالب های تکرار شده قبلی برای تولید کار جدیدش استفاده می کند. زندگی خصوصی کپی نازلی از فیلم هایی مثل شوکران، تکیه بر باد و یا پنجره است. البته این فیلم از روی نمونه خارجی به نام جذابیت مرگبار کپی برداری شده است. مؤسسه «پویا فیلم» همیشه سعی داشته از گیشه ارتزاق کند و شرایط روز باعث شده تا برخی از بحث های سیاسی را به فیلم بگنجاند. این فیلم یک درام تریلر پرتنش است که متمرکز بر مثلث های عشقی است که با ارجاعات سیاسی شروع به گوشه و کنایه زدن می کند. فیلم هیچ وقت در مواضع یک نگاه و جناح سیاسی نمی ایستد تا بتواند هر طیف از مخاطبان و علاقمندان را راضی نگهدارد، اما در عوض از نمادها و نشانه ها به وفور استفاده می کند و به قول معروف یکی به نعل و یکی به میخ می زند. من احساس می کنم ساخت و فضا سازی این فیلم هم کپی برداری شده از نمونه های موفق سال های اخیر سینمای ایران است که البته این فیلم نمونه ای قدیمی و از مد افتاده را ارائه داده است و ما را به دو دهه قبل باز می گرداند. فرم این فیلم روپا و امروزی نیست و نه حرکات دوربین و نه ساختارش به سینمای امروز ایران هیچ ارتباطی پیدا نمی کند.

اصغر نعیمی فیلمنامه نویس زندگی خصوصی در پاسخ به حسنی نسب گفت:

من با عقیده شما موافق نیستم و اعتقاد دارم همیشه فرمول های امتحان پس داده موفق تر هستند. خیلی از داستان ها هستند که تکرارشان چیزی از اهمیت شان کم نمی کند من خودم داستان این فیلم را بسیار دوست داشتم. زمینه سیاسی که در فیلم ایجاد شده به دلیل شرایط فعلی جامعه است و تنها به جذاب تر شدن فیلم کمک می کند.

حسنی نسب در ادامه اظهار داشت: این نوع نگاه متدوام تکراری کیفیت فیلم را بسیار پایین آورده است و نفس تکرار سوژه ها به هیچ عنوان جذاب و مفهوم نیست.

فرحبخش در ادامه نشست گفت: حرف حسنی نسب به عقیده من غیر فنی و غیر کارشناسی است. «پویا فیلم» هیچ گاه در تولیداتش شکست نخورده و از نظر من کاربرد درست از کلیشه ها هیچ گاه اشکال ندارد.

در ادامه نشست عبدالله علیخانی به تنوع ساخت فیلم در مؤسسه «پویا فیلم» اشاره کرد و گفت: اگر به کارنامه مؤسسه «پویا فیلم» نگاهی داشته باشیم خواهید دید علاوه بر فیلم‌های اکشن، کمدی، اجتماعی ژانرهای مختلفی را تجربه کردیم و براساس نیاز مخاطب فیلم‌های ساخته و ارائه داده‌ایم. ممکن است در زمانی با مخاطب کمتری مواجه شده باشیم اما هیچ‌وقت در گیشه شکست نخوردیم. ما بودجه دولتی نداریم اما همیشه با توجه به نیازهای مخاطب فیلمی ساختیم.

نیما حسنی نسب در پاسخ به اظهارات آقایان فرحبخش و علیخانی شروع به اعتراض کرد که محمود گبرلو با صدای بلند او را از نقد کردن فیلم باز داشت و بسیاری از خبرنگاران نشست فیلم را به دلیل حمایت وی از این فیلم سخیف ترک نمودند.