نشست پرسش و پاسخ فیلم پل چوبی به کارگردانی مهدی کرم پور صبح امروز در تالار کنفرانس سعدی مرکز همایش های بین المللی برج میلاد با حضور عوامل فیلم، اصحاب رسانه و منتقدان برگزار شد.

در این نشست که مدیریت آن را محمود گبرلو بر عهده داشت برخی از عوامل این فیلم سینمایی از جمله: مهدی کرم پور (کارگردان)، کارن همایون فر (آهنگساز) علی سرتیپی (تهیه کننده)، خسرو نقیبی (فیلمنامه نویس)، بهرام رادان (بازیگر)، مهناز افشار (بازیگر) و برزو ارجمند (بازیگر) حضور داشتند.

در ابتدای این جلسه محمود گبرلو اعلام کرد که به دلیل کمبود وقت از هیچ منتقدی برای حضور در این جلسه دعوت به عمل نیامده است. گبرلو سپس از مهدی کرم پور پرسید چطور شد که پل چوبی ۀغاز شد؟

کرم پور در پاسخ گفت: ما از حدود یک سال و نیم پیش تولید پل چوبی را شروع کردیم. البته ایده این فیلم مربوط به سال 85 است و بلافاصله بعد از ساخت فیلم چه کسی امیر را کشت؟ نقیبی این طرح را به من پیشنهاد داد که در آن زمان نتوانستیم آن را تولید کنیم و بعد از آن هم من فیلم طهران، تهران را کارگردانی کردم. من بعد از ساخت طهران، تهران به سراغ پل چوبی رفتم و چندین بار فیلمنامه آن را بازنویسی کردم که در نهایت فیلمنامه ای شد که شما آن را امروز در سینما دیدید.

سپس علی سرتیپی در جملات کوتاهی گفت: وقتی که فیلمنامه پل چوبی به من پیشنهاد شد دیدم فیلمنامه خوبی است و به همین دلیل قبول کردم که وارد تولید این کار بشوم.

در ادامه نشست گبرلو از نقیبی پرسید شما که جزو همکاران منتقد و مطبوعاتی ما بودید چطور شد که به این فیلمنامه رسیدید و آن را نوشتید؟

نقیبی در پاسخ گفت: این فیلم حاصل یک رفاقت 10 ساله است و من خودم را در کنار کرم پور می دیدم. در طی این 10 سال این سومین فیلمی است که من در کنار او کار می کنم. من و کرم پور با هم به یک زبان مشترک که حاصل از رفاقت است رسیدیم و پای همه چیز هم در این رفاقتمان ایستاده ایم.

نقیبی ادامه داد: دغدغه ساخت این رمانس عاشقانه از سال ها قبل با ما بود. یک عاشقانه در بستر جامعه امروزی و مدرن که ما سعی کردیم این عاشقانه را با زبان بزرگان سینما پیاده کنیم. طی این مدت تمامی دغدغه ما اجرای جزئیات و ظرایف در فیلمنامه بود.

در ادامه این نشست مطبوعاتی مهناز افشار بازیگر پل چوبی در جملاتی گفت: قبل از هر چیز من عذرخواهی می کنم که دیروز نتوانستم برای تماشای فیلم یه عاشقانه ساده به این جا بیایم این عذرخواهی را می کنم. چرا که معتقدم برای ساخت هر فیلمی زحمات بسیاری کشیده می شود و من به عنوان بازیگر باید به تمامی گروه ها احترام بگذارم.

افشار در ادامه اظهار داشت: من کار با آقای کرم پور را از فیلم چه کسی امیر را کشت؟ آغاز کردم و بعد از پیشنهاد ایشان برای بازی در پل چوبی فیلمنامه را خواندم و به نظرم قصه جذابی آمد. پرداخت فیلمنامه از نظر من عالی بود هر چند که قبول دارم هر کاری نکات ضعف و قوتی دارد که ما باید از نگاه کارگردان هر فیلم لحظات را ببینیم تا فیلم برایمان قابل درک باشد.

سپس بهرام رادان دیگر بازیگر پل چوبی در جملاتی گفت: سناریوی این فیلم از جمله سناریوهایی بود که ویژگی های نهفته زیادی داشت و برای اولین بار در این فیلمنامه مرد شرقی با تمامی حس های عشق و خیانت و شک نشان داده شد. این حس ها را تمامی مردان دارند و نمونه آن در جامه ما زیاد به چشم می خورد. این مرد یک نفر از طبقه متوسط شهری بود و من نیز سعی کردم مانند افرادی از همین طبقه بازی خود را در این فیلم به انجام برسانم، مانند آن ها راه رفتم و لباس پوشیدم و حرف زدم و کاری انجام دادم تا کمترین اثری از ژست و فرم در بازی ام به چشم نخورد.

در ادامه جلسه کرم پور درباره استفاده از نریشن در فیلم پل چوبی گفت: فیلم راوی اول شخص دارد و یک روایتی است از اول تا انتهای قصه از هیچ فلاش بک یا فلاش فورواردی استفاده نشده و کل فیلم براساس یک فلاش بک روایت می شود. استفاده از گفتار متن یک شیوه روایی است که آن را برای این فیلم می پسندیدم. تعدد بازیگران فیلم نیز به دلیل تعدد کاراکترهاست که از خوش اقبالی من بازیگران حرفه ای سینما کاراکترهای فیلم را بازی می کنند.