پرده سینما
صبح امروز نشست رسانه ای کارگردانان فیلم های تحریم شده از سوی حوزه هنری در بشری فیلم با حضور تعداد کثیری از نمایندگان رسانه های جمعی و هنرمندانی همچون: سید غلامرضا موسوی، مانی حقیقی، مصطفی شایسته، مرتضی شایسته، فریدون جیرانی، مهدی کرم پور، عبدالرضا کاهانی، علی سرتیپی، سید جمال ساداتیان، پیمان معادی، هوشنگ گلمکانی و غیره برگزار شد.
موسوی در ابتدای این جلسه ضمن تشکر از خبرنگاران برای حضور و حمایت شان از فیلم های تحریم شده اعلام کرد: شش فیلم برف روی کاج ها، من همسرش هستم، من مادر هستم، پذیرایی ساده، بی خود و بی جهت و پل چوبی از طرف حوزه هنری تحریم شده که این رفتار بسیار غیر مسئولانه است. حوزه هنری یک سوم سینماهای کشور را در اختیار دارد و با این عمل رسماً این سینماها را از چرخه اکران فیلم ها خارج کرده است. تهیه کنندگان و کارگردانان این فیلم های توقیف شده که در این جا تشریف دارند پیش از این اطلاعیه ای را منتشر کردند و در آن اطلاعیه به چهار نکته مهم اشاره کردند. در بخشی از این بیانیه آمده بود، برخی اتفاقات که از سوی حوزه هنری می افتد رفتارهای غیرمسئولانه است و سینمای ایران را به سمت سینمای دولتی پیش می برد که این کار دو سه سال است که آغاز شده است و نتیجه آن تنها حذف بخش خصوصی است و همه این را می دانند که وقتی بخش خصوصی حذف شود چه سینمایی خواهد آمد!
موسوی افزود: ممیزی مجدد بر فیلم ها که متآسفانه دوباره شروع شده است کاری بسیار غلط است چرا که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حق نظر دارد و وقتی به فیلمی پروانه نمایش می دهد مرکز دیگری حق ندارد فیلم ها را وارد ممیزی مجدد نماید. حوزه هنری حرکتی را آغاز کرده که ریشه سینمای اجتماعی در ایران را می خشکاند. آقای کاهانی یکی از فیلمسازانی است که از اکران فیلم بی خود و بی جهت انصراف داد و به ما اعلام کرد که من تنها برای حمایت از همکارانم به این جلسه مطبوعاتی می آیم. من بار دیگر اعلام می کنم که این جمع تنها می خواهد از سینمای اجتماعی دفاع کند و من از انجمن منتقدان و کانون کارگردانان که در رابطه با وضعیت آشفته اکران این روزهای سینمای ایران بیانیه صادر کرده اند قدردانی می نمایم.
سپس ساداتیان در جملاتی گفت:
این فشارها از زمان ورود من به سینمای اجتماعی بوده و نهایتاً امروز به نتیجه رسیده است. فیلم من در جشنواره فیلم فجر منتخب مردم شده و با آن ها ارتباط خوبی را برقرار نموده است و من معتقدم ورود افرادی که خود را فرا انسان می دانند و کارهای فرا قانونی انجام می دهند درست نیست. بحث سینماداری در حوزه هنری تنها بخش خدمات رسانی است و سینماهایی که دست حوزه هنری است ملی است و همگی از آن ما است، این سینماها شخصی نیست.
ساداتیان ادامه داد: آن چیزی که بیش از هرچیز دیگر مرا آزار می دهد ورود حوزه به مسائلی است که به او مربوط نیست و پروانه نمایش تنها دست ارشاد است و این کار حوزه دور از انصاف است. این بحث ها از زمان سینمای نئورئالیسم در اروپا هم مطرح بوده است و ما داریم راهی را می رویم که آن ها در 70 سال پیش رفته اند و به جایی رسیدند که متوجه اشتباهات شان شدند و من نمی دانم چرا ما سعی نداریم از تجربیات کشورهای دیگر عبرت بگیریم.
ساداتیان افزود: دسیکا در سال 1995 گفت: وحشتناک ترین سانسورها خود سانسوری است و ما حق نداریم برای تهیه کننده فیلمی بسازیم که برای کلیسا و مجلس مشکل ایجاد کند. آن زمان به دلیل سانسورهای شدید مشکلات زیادی برای سینمای اروپا و مخصوصاً سینمای ایتالیا ایجاد شده بود. چیدمان جدیدی که در سینمای ایران شکل گرفته است باعث می شود سینمای ایران امسال زمین بخورد و آن ها تئوری و هدفشان این است که سینمای ایران را زمین خورده ببینند.
سپس مهدی کرم پور اظهار داشت: از هنگامی که بیانیه ما بیرون آمد شخصیت ها و گروه ها و نهادهای صنفی آمدند و کنار هم ایستادند چون موضوع ما تنها موضوع فیلم و سینما است.
کرم پور افزود: امروز حرف زدن تنها بر سر فیلم ما نیست چون یک هجمه بیرونی آمده تا کلیت سینمای ایران را از بین ببرد. من نمی دانم حوزه هنری و سازمان تبلیغات اسلامی چه سودی می کند که کمر به مرگ سینمای ایران بسته است؟
فریدون جیرانی در ادامه نشست با اظهار تآسف از این که امروز برای اعتراض به عملکرد حوزه هنری در کنار هم جمع شدهاند گفت:
ما اصلاً نباید این جا می بودیم درحالی که مازیار میری، اسعدیان، هنرمند، افشین هاشمی و دیگر دوستان با حمایت حوزه هنری فیلم میسازند. متآسفم از این که این جا و برای این مسئله دور هم جمع شدیم در حالی که وقتی خانه سینما مظلوم واقع شد حوزه هنری با اهالی سینما همراهی و همدلی کرد. متآسفم از این که ما در جایی هستیم که برای نمایش فیلم هایمان در جایی که نامش متآسفانه سینما آزادی است باید حرف بزنیم!
وی در ادامه گفت: آقای رسایی که عضو شورای بازبینی هستند باید از رآی خود در این شورا دفاع میکردند. متآسفانه این اتفاق نیفتاد و ما در حال حاضر به دلیل اکران نشدن بوسیدن روی ماه در حوزه دچار مشکل شدیم. دوستان نباید اجازه دهند تا مراجع دیگر به صورت کاملاً غیرمسئولانه وارد حوزه ای شوند که به آن ها هیچ ارتباطی ندارد.
سپس عبدالرضا کاهانی در ادامه نشست به مشکلات در حوزه سینمای کشور اشاره کرد و گفت: من دو نکته دارم که آن ها را در این جا می گویم به نظر من همه مشکلات ما مربوط به مدیران سینمایی است زمانی ضعیفترین آدمهای سینما مدیر میشوند انتظار بیشتری از سینما نباید داشته باشیم. طبیعی است کار به اینجا میرسد. من به نهاد و شخصی اجازه سوأ استفاده از خودم را نمی دهم و به نظرم در این سینما همه مثل هم هستند دلیل آن هم این است که متآسفانه مدیران بلد نیستند مدیریت کنند و از کاری که میکنند اطلاع درستی ندارند. من به شخصه شورای پروانه نمایش و ساخت را در شرایط ایدهآل قبول ندارم چه برسد به اینکه حوزه هنری هم فیلم را قلع و قمع کند. خیلی جالب است که آقایان اعلام می کنند به فیلم ها مورد سانسوری داده نشده در صورتی که تهیه کننده فیلم خودم چندین مورد سانسوری فیلم را که یادداشت کرده بود برای من خواند که من از اواسط آن بلند شدم.
وی در ادامه گفت: خیلی جالب است که آقایان به ما می گویند ضد اخلاق و ضد خانواده هستیم در صورتی که من دو نفر از افرادی که در حوزه هنری حضور دارند را به خوبی میشناسم جهان بیگلری و امیرحسین علمالهدی بی اخلاق ترین آدم ها هستند و به عقیده من رفتار مدیران ضد اخلاقی است و جای شاکی و متهم عوض شده است. وقتی که ما در این جا دور هم جمع شده ایم نشان از این دارد که یک خانواده هستیم و زندگی را می فهمیم، تفاوت ما با آقایان در این است که دروغ نمی گوییم و تنها زندگی واقعی را نشان می دهیم. حال باید سوآل کنم رفتار ما ضد اخلاق است یا آقای علم الهدی که شخصیت خارج از حوزه اش یک چیزی است و شخصیت داخل حوزه اش چیز دیگر؟ آیا فیلم های ما ضد اخلاق است یا کسانی که دارند با زندگی ما بازی می کنند بی اخلاق هستند؟ ما داریم در این سینما با بدبختی فیلم می سازیم امروز حتی اگر حوزه به من بگوید که فیلم تو را در همه سینماها نمایش می دهیم من دیگر آن را نمی خواهم چون دلم می خواهد با افتخار سرم را بالا بگیرم.
کاهانی در ادامه گفت:اگر فیلم در سینماهای محدود هم اکران شود مخاطب خود را پیدا میکند. الآن مسئله جای دیگری است مسئله فیلم ما نیست مسئله اصلی سینما است. فرصتی پیش آمده که خوب از بد جدا شوند به عقیده من باید آقای عسگرپور، محمدی، اسعدیان، میرکریمی و دیگر دوستان به این حرکت حوزه هنری واکنش نشان دهند و اعلام موضع کنند.
در ادامه نشست خبری مرتضی شایسته تهیه کننده فیلم من همسرش هستم که از این هفته در سینماها به نمایش درخواهد آمد گفت: دریافت پروانه ساخت و نمایش کار بسیار سختی است حدود دو تا چهار ماه به طول میانجامد حداقل از فیلمی که 110 دقیقه است 20 دقیقه کوتاه میشود با این وضعیت دشوار پروانه نمایش بگیریم و در جای دیگر هم فیلم بازبینی شود بسیار سخت است. سوآلی که از آقای حمزهزاده دارم را مطرح میکنم کدام یک از تهیهکنندگان از ایشان برای بازبینی و اصلاحات تشکر کردند؟ و جلسه توافق آقای حسینی و خاموشی چه بوده است چرا باید وزیر ارشاد توافقنامهای امضاء کند. از آقای شمقدری میخواهم این توافقنامه را منتشر کند.
سپس مصطفی شایسته در جملاتی گفت: شآن دوستان خبرنگاری که به این جمع آمده اند بسیار بالاتر از این است که ما داریم برخی موضوعات بدیهی را مطرح می کنیم، دیگر قباحت و پلیدی آقایان که جای صحبتی ندارد. آقایان گویا عواقب اعمال اجتماعی را که دارند انجام می دهند نچشیده اند ما نمونه تاریخی این کمیته ها و شوراها و لیست های سیاه را پیش از این دیده ایم که به کجا ختم شده است. بسیاری از آقایان آن زمان مجبور شدند سینما را برای همیشه ببوسند و به کناری بگذارند.
شایسته گفت: ما الآن متآسفانه تبدیل به آدم هایی شدیم که با سیاست و برنامه ریزی های حوزه هنری از کار اصلی مان بازمانده ایم و کارمان این شده است که مرتباً بیانیه صادر کنیم اما حوزه هنری برای هر کار خود سیاست و پلان بندی دارد و بعد از هر آرامش نسبی که در این سینما ایجاد شد کار را به این جا رساندند. اگر فكر ميكردم يک روز كار سينماي، شبههاي غير از كار هنری ايجاد كند، وارد آن نمی شدم. دوستان در پی زدن جريان ديگری هستند كه به ما ربطی ندارد و تا به هدف سياسی شان هم نرسند دست بر نخواهند داشت.
كارگردان من همسرش هستم در ادامه اظهار داشت: حوزه هنري 70 ـ 80 سينما دارد ولي ما تنها سينما آزادیرا می واهيم جايی ه نه سازندهاش بودهاند و نه اداره كنندهاش و برای ساخت آن حتی یک آجر هم روی آجر نگذاشته اند!
سپس مانی حقیقی کارگردان فیلم پذیرایی ساده گفت: ابتدا باید این نکته را یادآور شوم که تشکری که آقای حمزهزاده شب گذشته در برنامه تلویزیونی هفت اعلام کردند تشکر من بوده است زیرا من پس از دو ساعت جلسهای که با هم داشتیم براساس ادب خانوادگی از ایشان برای اینکه وقتشان را به من دادند تشکر کردم این به معنی این مطلب نیست که من در آن جلسه با مواضع ایشان موافق بودم من از سر ادب از ایشان تشکر کردم. من در آن جلسه وضعیت را ناامید کنندهتر از این حرفها دیدم و دیگر ادامه ندادم و این مطلب را تنها جهت تنویر افکار عمومی میگویم.
وی در ادامه گفت: عاقبت کاری که حوزه هنری انجام میدهد ذبح سینمای اجتماعی است. ما فیلمسازهای فرهنگی هستیم که براساس قوانین موجود و با قانون ارشاد فیلم ساختیم اما حوزه هنری برای خود وجاهت قانونی در نظر گرفته و رآساً وارد عمل میشوند و شش فیلم را برای اکران در سینماها تحریم میکنند. سینمای اجتماعی و فرهنگ روشنفکری در ایران قویتر از آن است که با این کارها دچار مشکل شود. کار حوزه هنری که خود را فراتر از قانون دانسته و قوانین و جایگاه آن را نادیده میگیرند و رآساً اقدام میکنند کاری غیراخلاقی است. ممکن است لحظاتی در فیلمها مشکلساز باشد اما راه حلش در قانون مشخص است و اداره نظارت و ارزشیابی وظیفهاش این گونه تعیین شده است ما همه این مراحل را طی کردیم اما گروهی که معلوم نیست چه سابقهای دارند راسا وارد عمل میشوند و ادعا میکنند ارزشی رفتار میکنند. این عده موازی با ارشاد عمل کرده و کاری غیراخلاقی مرتکب میشوند.
وی در ادامه به اصلاحات فیلمش از سوی حوزه هنری اشاره کرد و گفت: ما با مدیران سینمایی مشکل داریم اما توانستیم برای فیلمهایمان پروانه نمایش بگیریم اما دوستان رسما دروغ میگویند حوزه هنری به من اعلام کرد اگر فلان سکانس را از فیلم حذف کنی فیلم را در سینما آزادی به نمایش میگذاریم این مطلب را دو هفته پیش به من اعلام کردند.
وی در ادامه گفت: به من میگویند فیلم من تلخ است در کجای قانون کشور عنوان شده فیلمساز اجازه ساخت فیلم تلخ را ندارد. من تلخیهای جامعه را منعکس کردم و فیلم من امیدوار کننده نیست. متاسفانه این مدیریت از بالا نتیجه مثبتی برای سینمای ایران نخواهد داشت.
سپس علی سرتیپی تهیه کننده سرشناس سینمای ایران در جملاتی اظهار داشت: من به اختلاف سلیقه اعتقاد دارم اما این اختلاف سلیقه نباید باعث شود سینمای ایران از مسیر رو به رشد و اعتلای خود دور شود. تمام هم و غم حوزه هنری سیاسی کردن شرایط است و ما داریم چوب سیاست بازی و سیاسی شدن سینمای ایران را می خوریم متآسفانه فیلم های خوب در سینمای ایران دارند قربانی سیاست بازی های موجود می شوند من نمی دانم چرا به عنوان تهیه کننده فیلم پل چوبی هیچ حرفی با من نزدند و چرا این ارتباط را به وجود نیاوردند؟ ما در شرایط موجود بهترین فیلم ها را در سینمای ایران ساختیم که شرایط موجود در جامعه را به نقد و چالش می کشد.
در ادامه این نشست پیمان معادی که تازه به محل نشست آمده بود در جملاتی گفت:
این داستان از ابتدای امر غیر منطقی بود و من خودم را وارد این بازی نکردم و نگذاشتم از من ابزار بازی بسازند. من نمی دانم این متر را چه کسی تعیین می کند که به یک فیلم بی اخلاق بگویند؟ فیلم من فیلم مردم است و رآی بهترین فیلم مردمی را هم گرفته است و بازخورد فیلم توسط منتقدین هم بسیار عالی بوده است، فیلم هایی که در لیست حوزه هنری قرار گرفته اند فیلم هایی بوده اند که آبروی جشنواره سی ام بوده اند.
معادی ادامه داد: ما که در این جا نشسته ایم از خیلی از دوستان با اخلاق تریم و ناموس برایمان مهم تر است فکر نکنند که ما بی بند و باری را ترجیح می دهیم!آقایان بیایند راجع به امروز و گذشته با هم حرف بزنیم تا بفهمند که کی ناموس دارد و کی ناموس ندارد! من برای فیلمنامه برف روی کاج ها چهار سال وقت گذاشتم و از کارشناسان زیادی استفاده کردم دوستان دیگر هم همینطور، فیلمنامههایی که حوزه علاقه به اکران آن دارد را من ظرف یک هفته مینویسم و تحویل میدهم. ما با وسواس کار میسازیم و سینمای اخلاق و با ارزش را هم میشناسیم. متاسفانه دغدغه فرهنگی وجود ندارد و مدیران نمیدانند چه بلایی با این کار بر سر سینما میآورند و به نظر یک لجبازی است با این نوع نگاه و رفتار غیرقانونی سنگ روی سنگ بند نمیشود که به نفع نظام نیست.
سپس موسوی گفت: آقای قالیباف باید سینما آزادی را از حوزه جدا کند پیش از این شهرداری رآی اصلی را داشت اما اکنون این امر نشانه خوبی نیست. شرایط سینما آزادی باید مثل سینما ملت و غیره جدا شود و کشش اهرم قدرت از حوزه باید منقطع شود. مشکل اصلی ما فیلم ها نیست بلکه این است که سینمای اجتماعی را دارند محو می کنند و می خواهند ریشه بخش خصوصی را بزنند. با این شوک متاسفانه سال آینده سینماداری هم در بخش خصوصی متضرر میشود زیرا اکثر فیلمهایی که با پول و حمایت دولت ساخته میشود نمیتواند مردم را به سینما بکشاند و اکثر آنها حتی پول پوسترشان را درنمیآورند و سازندگان اثر تنها از تولید آن سود میبرند و کاری به فروش و جذب مخاطب ندارند.
در ادامه این نشست خبری هوشنگ گلمکانی منتقد برجسته سینمای ایران در جملاتی گفت: همان گونه که عبدالرضا کاهانی گفت در این نشست جای بقیه فیلمسازان خالی است و انگار مسئله شخصی شده است اما این مسئله مسئله کلیت سینمای ایران است. با این سیاست تنها شش فیلمساز دچار آسیب نمی شوند، این مشکل کل سینما را دچار آسیب میکند این سیاست خشکاندن کل سینما است. در این میان تنها فیلمهایی ساخته میشود که تبلیغاتی است و تنها برای ارایه آمار ساخته میشود. در بخش دیگر آثار سوپرمارکتی افزایش مییابد که بعد از مدتی نیز مخاطب از این نوع سینما نیز دلزده میشود. این سرنوشت برای دیگر فیلمسازان مستقل نیز اتفاق میافتد. عقبنشینی ارشاد در مقابل حوزه هنری اشتباه بزرگ ارشاد است.
این نشست خبری با پرسش و پاسخ میان خبرنگاران و کارگردانان فیلم های تحریم شده پایان یافت.
در همین رابطه ببینید:
عکسهای الهام عبدلی از نشست خبری کارگردانان فیلم های تحریم شده
انتشار مقالات سایت "پرده سینما" در سایر پایگاه های اینترنتی ممنوع است. |
|