| صفحه اصلی | تماس با ما | مباحث تئوريك | تاريخ سينما | طعم سینما | معبد خاطرهها | سينما و ادبيات | سينماي معاصر | دوبله فارسي | سينماي ايران | درباره ما |
همه چیز هیچ است یا هیچ همه چیز؟ | |
| علیرضا انتظاری
هرچند که کارهای شایسته و قابل تامل دیگری همچون : طلا و مس، پرسه در مه، عصر روز دهم، لطفا مزاحم نشوید و تسویه حساب را در این دوره از جشنواره به نظاره نشسته ام اما خوب هیچ چیز دیگری بود!
هیچ یک فیلم واقعگراست از زندگی روزمره خانواده ای تهیدست که مشکلات بسیار فراوانی در زندگی شان دارند اما نویسندگان این اثر و کارگردان توانستند به خوبی کمدی و تراژدی را در این فیلم با هم ترکیب کنند به طوری که شخصیتهای این فیلم به زیبایی هرچه تمام تر وجوه کمیک خود را به نمایش می گذارند و از طرف دیگر با وجه تراژیک دغدغه معیشت و زندگی روزمره خود را دارند.
انتخاب ها در این فیلم حرف اول را میزند و کاهانی با انتخاب های خوب و شایسته خود توانسته موفقیت را برای فیلمش به ارمغان بیاورد. بازی های روان و یکدست بازیگران به ویژه بازی هنرمندانه مهدی هاشمی و مرضیه برومند براستی تماشایی و دیدنی است. مهدی هاشمی در نقش مردی که مرض جوع دارد و مدام مجبور است چیزی بخورد و تنها غم زندگی اش نبودن خوراکی در اطرافش است آنچنان روان و دلنشین بازی کرده که بیننده در لحظاتی خود را به جای او احساس میکند . همچنین مرضیه برومند نیز با بازی خود در نقش عمه مهدی هاشمی و در نقش زنی غر غرو و کمی بداخلاق بسیار خوش درخشیده است. در کنار این دو هنرمند پیشکسوت دیگر بازیگران فیلم نیز بسیار خوش درخشیده اند. پانته آ بهرام در رل یک زن لال و دردکشیده که غم و غصه زیادی در دلش دارد حس تماشاگر را بر می انگیزد. همچنین بازی چشمگیر و درخشان مهران احمدی نیز بسیار دیدنی است. صابر ابر و نگار جواهریان و باران کوثری و احمد مهران فر نیز بسیار خوش درخشیده اند.
در مجموع هیچ فیلمی است که ذهن تماشاگر را با خود درگیر می کند به طوریکه باعث می شود تماشاگر خود را در دغدغه تمامی آنها شریک بداند و با خنده آنها بخندد و با غمشان بگرید.
عبدالرضا کاهانی با پرداخت دقیق صحنه ها و میزانسن های عالی توانسته فیلمی بدون عیب و نقص را کارگردانی کند. فیلمی که نسبت به آثار قبلی کاهانی پختگی های بیشتری در آن به چشم می خورد و دیگر خامی فیلمهای قبلی کاهانی مثل: آدم و آنجا و تا حدودی فیلم بیست را ندارد .
هیچ فیلمی است که نه تنها خواص بلکه عوام را نیز با خود همراه خواهد کرد و مطمئنا در صورت دست یابی به امکان اکران به فروش قابل توجهی دست خواهد یافت چرا که کلیت فیلم از دل همین جامعه است و این خانواده بخشی از اجتماعی هستند که دارند در گوشه ای روزگار می گذرانند و به همین دلیل مردم خود را در زندگی آنها درگیر می دانند .
اما در آخر این سوال را از خودم پرسیدم که منظور کارگردان چه بوده ؟
همه چیز هیچ است یا هیچ همه چیز ؟
| |
| تاريخ ارسال: 1388/11/9 | |
| کلید واژه‌ها: | |
خوشحالم بعد از دیدن این همه فیلمهای نا امید کننده در این دوره از جشنواره توانستم یک اثر امیدوار کننده و خوش ساخت را ببینم. اثری که شاید در سینمای ایران یک اتفاق باشد. البته هنوز تا پایان جشنواره چند روزی باقی مانده و شاید فیلمهای غافلگیر کننده ای در انتظارمان باشد و هنوز دادن نظر قطعی در این مورد خاص زود است. اما هیچ ساخته پر و سر و صدای عبدالرضا کاهانی توانست مرا با خود همراه کند به طوری که تا کنون هیچ فیلمی را بیشتر از هیچ دوست نداشته ام!| نظرات خوانندگان | ||
| >>>بردیا : این فیلم یکی از بهترین آثار سینمای ایران است . اما حیف که در اکران موفق نشد . از آقای کاهانی سپاسگذارم که چنین فیلمی را ساختند این واقعیت جامعه ماست تا وقتی داری همه دنبالت هستند وقنی نداری کسی تحویلت نمیگریه البته مضمون هیچ این نبود اما کار فوق العاده ای بود .
جمعه 14 خرداد 1389 |
||
| >>>شقایق : همچین اثر امیدوار کننده ای هم نبود . من چند روز پیش فیلم رو دیدم همچین جالب هم نبود من از بازیها و کارگردانی و فیلمنامه ایراداتی گرفتم . اما در کا فیلم یک سر و گردن از فیلمهای دیگر بالاتر بود البته از فیلمهایی همچون : کلاغ پر و زنها فرشته اند و حلقه های ازدواج و این چرت و پرتها ولی نمیشه اون رو در زمره کارهایی مثل داریوش مهرجویی و ... گذاشت .
جمعه 3 ارديبهشت 1389 |
||
| >>>سارا: واقعا فیلم خوبی بود من چند روز پیش فیلم را دیدم نمیدانم که سانسور شده یا نه ؟ همانطور که نویسنده این متن گفته تو این وانفسا که یک سری فیلمهای مهوع را به اسم کمدی به خوردمان میدهند هیچ کاری قابل تامل است .
دوشنبه 23 فروردين 1389 |
||
| >>>جوادشیردل: یکسال پیش همین روزها بود که فیلم بیست عبدالرضا کاهانی را در فستیوال فجر دیدم . با اینکه هنوز موفق به تماشای آدم و آنجا ، دو ساخته ی مجوز نیافته و اکران نشده ی این فیلمساز نشده ام اما به نظرم این مرد ، فیلمساز موفقی آمد . کسی که نگاهی بدون واسطه و خارج از کلیشه به بطن روابط اجتماعی آدمهای قصه اش دارد . ( لا اقل در فیلم بیست که اینطور بود ) سالها بود که فیلمی با اشاره ی مستقیم به زندگی مردم و گره هایی که در زندگی دارند ندیده بودم . دست و پنجه نرم کردن عده ای برای داشتن حقوق اولیه ی زندگی و امرارمعاش و حتی سقفی روی سر . ارتباطات واقعی بین قشر پائین جامعه که خودم هم از نزدیک آنها را دیده ام و می بینم . هیچ ساخته ی بعدی کاهانی است که فرصت تماشای آن به این زودی ها برایم دست نخواهد داد. دیدن بازی بازیگر خوبی مثل مهدی هاشمی بعد از سالها روی پرده ی سینما و بازیگران موفق و خوشنام دیگری چون پانته آبهرام و حتی مهران احمدی بازیگری که این سالها هرگز به خوبی دیده نشده برای من و خیلی ها قطعا لذت بخش خواهد بود . اتفاقی که افتاده این است که این فیلم مجوز شرکت در جشنواره را نگرفت . به هر حال دیگرانی هستند که برای حضور یک فیلم در جشنواره تصمیم می گیرند . اما چه می شود فردی مثل کاهانی که فیلمش یکسال پیش در پنج شش بخش کاندید و در سه مورد جایزه میگیرد و خودش هم دیپلم افتخار بهترین کارگردانی را کسب می کند ، امروز مجوز ورود به کورس فیلمهای ایرانی را نمی گیرد و تنها در یک اکران خصوصی برای منتقدین آنهم ساعت ده و نیم شب ، قرار است به نمایش درآید . آیا نگاه او عوض شده یا افت کرده ؟ ( که باید دید و قضاوت کرد .) آیا نگاه جشنواره داران فرقی کرده است ؟ آیا .... (این مطلب را جای دیگری نوشته بودم ، یک روز قبل از اکرانی که شما دیدید . عینا کپی می کنم . )
شنبه 10 بهمن 1388 |
| صفحه اصلی | تماس با ما | فروش فیلم ایران | فروش فیلم جهان | خبر | تئاتر و تلویزیون | کتاب سینمایی | نقد خوانندگان | گالری عکس | یادداشت سردبیر | آگهی |