پرده سینما

.....کز هر زبان که می شنوم نامکرّر است؛ بهروز غریب پور و کاخ جشنواره

فهیمه غنی نژاد

 






 

 

سی و چهارمین جشنواره ی فیلم فجر پیش از آغاز، با انتخاب بهروز غریب پور به عنوان مدیرکاخ جشنواره، انتظاری را در من به وجود آورد که در چند سال گذشته نداشتم. این انتظار که چندان بزرگ نبود و بر اساس شناختم از واقعیت و اعتقادم به مقوله ی نسبیت، دگرگونی های چندانی را هم شامل نمی شد، مبتنی بر کارنامه ی قابل قبول غریب پور در مدیریت و سابقه ی خوب وی در برنامه ریزی و امور اجرایی بود. با شروع جشنواره و هر روز که از آن گذشت، با تلخی و تاسف پی بردم انگار در شرایطی خاص، هیچ چیز شرط هیچ چیز نیست و محیطی نامساعد تنها با مدیری خوب نجات نمی یابد. در اینجا نمی خواهم از چگونگی  فیلم ها بگویم، که می دانم در ساخت و انتخاب آنها غریب پور نقشی نداشته است. و نیز نمی خواهم از این بگویم که دعوت شدگانِ رسانه ای ناگزیر بودند از ابتدا تا انتهای هر روزِ جشنواره را برای دیدن فیلم و گرفتن فیش و بشقاب غذا، یا بدوند و یا در صف هایی گاه چهل و پنج دقیقه ای اتلاف وقت کنند تا سهم شان صرف میهمانان بی دعوت و غیر رسانه ای نشود. چرا که باز می دانم در این چند روزه، همه ی اینها بسیار گفته و نوشته شده است. در اینجا فقط می خواهم به عنوان مشت نمونه ی خروار، به سه مورد حاشیه ای اشاره کنم که از آن می توان حدیث مفصل خواند و به بی سامانی این رویداد سینمایی در کاخ جشنواره بیشتر پی برد. بی سامانی ای که به آسانی و بی هزینه ای و با مدیریتی حتی زیر متوسط، می توانست نباشد.  

 

یک: روز اول جشنواره، یکی از ایستگاه های سرویس هایی که قرار بود رسانه ای ها را به برج میلاد برسانند بر خلاف چند سال گذشته، به نقطه ای دیگر (با کمی فاصله اما دور از دید) منتقل شده و چند نفر را پس از مدتی منتظر و روی پا نگاه داشتن، به سمت وسایل نقلیه ی عمومی روانه کرده بود. مسئولین سرویس در پاسخ به اعتراض، با اعتماد به نفس به تابلویی اشاره می کردند که برای اطلاع رسانی در این زمینه، در ایستگاه جدید نصب کرده بودند. زمین و زمان را به هم دوختیم تا تفهیم کنیم هر تابلو و نوشته ی راهنما که برای تغییر آدرس نصب می شود، جایش در محل سابق آن آدرس است، که فایده نکرد....... و من ماندم و این سوال که چه کسی پس از رسیدن به نقطه ی مورد نظر خود، باز نیازمند راهنمایی برای رسیدن به همانجاست؟!

 

دو: قرار بود ساعت حرکت سرویس ها، یک ساعت پیش از شروع هر فیلم باشد و از آنجایی که اولین فیلم هرروز در ساعت14/30 آغاز می شد طبعا حرکت اول سرویس ها، ساعت 30/ 13 بود. اما چون روز جمعه شانزدهم بهمن به گونه ای برنامه ریزی و اطلاع رسانی شده بود که اولین فیلم در ساعت 14 به نمایش درآید، استفاده کنندگان از سرویس، ساعت 13 خود را به ایستگاه ها رساندند. امتناع رانندگان از حرکت و تأکید شان بر اینکه چنین استثنایی به ایشان اعلام نشده است، تماشایی بود. ارائه ی برنامه ی چاپ شده ی نمایش و ساعت فیلم ها و نیز درخواست های مکرر از آنها برای تماس با مرکز هم فایده ای نداشت و باز رسانه ای ها ماندند و باز کردن این گره با دست و دندان خودشان!

 

سه: در جشنواره ها و همایش ها رسم بر این است که بنا بر تصمیم یا توان مالی نهاد برگزارکننده، کیفی ساده یا یک کیسه ی دسته دار نایلونی/ مقوایی یا چیزی مشابه آنها که آرم و نشان مراسم را بر خود دارد به علاوه ی نشریه ی مربوط به مراسم، به عنوان یادبود به هریک از شرکت کنندگان و به ویژه دعوت شدگان اهدا می شود و جشنواره ی فیلم فجر نیز تا کنون از این رسم پیروی می کرده است. سی و چهارمین جشنواره ی فیلم اما در این زمینه بدعتی داشت. کاتالوگی بسیار لوکس و احتمالا با هزینه ای بالا، به همراه کیفی با کیفیتی دست کم بهتر از سال های پیش، تهیه شده بود که فقط به برخی کسان تعلق می گرفت و اکثر منتقدان و نویسندگان سینمایی که کارت دعوت داشتند و بسیاری کارکنان دعوت شده ی رسانه ها، به دلیل پنهان کاری در توزیعش و همچنین پاسخ های سربالا درباره اش از جانب متصدیان، حتی نتوانستند آن را ببینند.

در هرحال، سی و چهارمین جشنواره ی فیلم فجر با تمام به هم ریختگی هایش به اتمام رسید و نمره ای را در کارنامه ی خود ثبت کرد که قطعا از سال های پیش کمتر است و به مردودی نزدیک تر.   

 

فهیمه غنی نژاد


 تاريخ ارسال: 1394/11/26
کلید واژه‌ها:

نظرات خوانندگان
>>>اخوان:

ظاهرا آقای رحیم پور جانشین مدیر روابط عمومی بود. قحط الرجال است واقعا! بله عمده اشکالات از همین آدمها بود و اینها نامهایی مثل بهروز غریب پور را بدنام کردند. اگرچه ناگفته نماند که غریب پور هم بجز پهن کردن فرش قرمز کار شاخصی نکرد. تعارف که نداریم

204+6-

دوشنبه 26 بهمن 1394



>>>منتقد سینمایی:

به نظر من اشکال اصلی به روابط عمومی جشنواره مربوط است. آدمهای کارنابلدی که خیلی هم مدعی بودن. غریب پور و حتی محمد حیدری قربانی روابط عمومی شدند و اتفاقاً نه مدیر روابط عمومی بلکه کارمندان آن و به خصوص آقایی به نام رحیم پور.

121+2-

دوشنبه 26 بهمن 1394



>>>خبرنگار:

غریب پور غریب پور که ما شنیده بودیم این بود؟!!!!!!!!!

59+26-

دوشنبه 26 بهمن 1394



>>>نسیم:

بله واقعن امسال وضعیت کاخ جشنواره بد بود و این بزرگترین نقطه ضعف محمد حیدری است

138+2-

دوشنبه 26 بهمن 1394




فرم ارسال نظرات خوانندگان

نام (ضروري):
نظر شما (ضروري):
كد امنيتي (ضروري) :
كد امنيتي تركيبي از حروف كوچك انگليسي است. توجه داشته باشيد كه كد امنيتي به كوچك و بزرگ بودن حروف حساس است.