این روزها درباره معرفی «تنها» گزینه منتخب فیلم سینمای ایران برای شرکت در مراسم «اسکار» حرف و بحث‌های زیادی نقل محافل سینمایی است. هر سینماگری هم از ظن خود علاقه‌مند به اعلام یار شایسته سینمای ایران است تا بتواند درنهایت روی تصمیمات «هیأت انتخاب ایرانی» که به‌زودی از طرف سازمان سینمایی و خانه سینما اعلام می‌شوند، تأثیر بگذارد؛ اما واقعیت این است که جدا از اینکه هریک از سینماگران آنچه را برآمده از دل‌شان است، در محک داوری بگذارند، مهم این است که به قواعد و قوانین چگونگی حضور فیلم‌های ایرانی در مجامع هنری بین‌المللی توجه جدی کنند؛ موضوعی که بخش بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی می‌تواند دراین‌باره راهگشا باشد و با اطلاع‌رسانی مناسب و انتشار جزئیات حضور فیلم‌های ایرانی در مجامع بین‌المللی از جمله «اسکار» در سایت رسمی بنیاد، برای تنویر افکار عمومی و به‌ویژه سینماگران نقش بسزایی بازی کند؛ با‌این‌حال با توجه به فرصت کوتاهی که باقی مانده، همان‌گونه که چند روز گذشته در درج گزارشی در روزنامه «شرق» نظرسنجی از تعدادی از منتقدان مطرح سینمای ایران صورت گرفت، ‌درنهایت نظرات به این منتج شد که فیلم فروشنده اصغر فرهادی، ‌فیلم واجد شرایط لازم برای معرفی به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار است؛ چون جدا از اینکه فروشنده دو جایزه مهم جشنواره جهانی کن را دریافت کرده و کارگردان آن هم اصغر فرهادی پیش‌از‌این جایزه اسکار برای فیلم جدایی نادر از سیمین را دریافت کرده، همچنين ‌خود فیلم هم واجد ویژگی‌هایی مثبت است؛ ‌پس می‌تواند یکی از گزینه‌های قطعی روی میز انتخاب باشد؛ اما از سویی برخی از مسئولان دولتی از‌جمله دکتر علی جنتی، ‌وزیر ارشاد، ‌علاقه‌مند است فیلمی که برخاسته از فرهنگ ارزشی کشور است، معرفی شود؛ یعنی ایستاده در غبار.

واقعیت این است که در یک قیاس اجمالی میان دو فیلم فروشنده و ایستاده در غبار به‌راحتی می‌توان گفت که هر دو فیلم واجد ویژگی‌هایی هستند که نه‌تنها یکدیگر را نفی نمی‌کنند؛ ‌بلکه می‌توانند در کنار یکدیگر به‌عنوان دو نمونه مجزا از هنر برخاسته از هنرمندان ایرانی مطرح و بررسی شوند؛ ولی جنس آن دو فرق می‌کند. فروشنده فیلمی داستانی و ایستاده در غبار فیلمی مستند است. از گذشته تاکنون در ایران فقط به طور رسمی فیلم‌های «داستانی» به اسکار معرفی شده‌اند. حالا با توجه به ویژگی‌های فیلم محمدحسین مهدویان، ‌با ابتکار مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، ‌فیلم ایستاده در غبار می‌تواند به‌عنوان فیلمي مستند از سینمای ایران به اسکار معرفی شود (البته در این مسیر سازوکارهایی وجود دارد که باید به آن توجه کرد)؛ اما دانستن این نکته می‌تواند پاسخ برخی از سؤال‌ها را بدهد که روند انتخاب و معرفی فیلم‌های «داستانی» و «مستند» از سوی هر کشور خارجی به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی متفاوت‌اند که توجه به این نکته، نه‌تنها برخی از مشکلات را مرتفع می‌کند؛ ‌بلکه برای سینمای ایران فرصت مناسبی فراهم خواهد کرد تا شکل‌های مختلف و متعددی از فيلم‌هاي خود را در معرض دید جهانیان قرار دهد.

فرانک آرتا

برگرفته از روزنامه «شرق»