«نظر آقای مجیدی هم به واسطه تأکید آقای ایل‌بیگی و هم از جهت شخصی، برایم خیلی مهم بود و با وجود گرفتن پروانه، اگر ایشان می‌گفتند نه، کنار می‌گذاشتم.»

فیلم سلام بمبئی محصول مشترک هند و ایران این‌روزها در حال اکران است و بسیاری از آن به عنوان فیلم هندی سینمای ایران یاد می‌کنند. جواد نوروزبیگی تهیه‌کننده فیلم به تازگی درباره مسائل مختلفی که در حین ساخت آن وجود داشته صحبت کرده و به نکات جالبی درباره گنجاندن صحنه‌های رقص که از مقتضیات سینمای هند است اشاره کرده؛ به گفته او تمام این صحنه‌ها از سوی شخص وزیر و مسئولان وزرات ارشاد، نمایندگان مجلس و چند سینماگر شناخته شده تایید شده است.

جواد نوروزبیگی به تازگی گفت‌وگویی با سایت الف داشته که به نظر می‌رسد محوریت آن درباره صحنه‌های رقص موجود در این فیلم است که به گفته نوروزبیگی برای اولین بعد از 37 سال اتفاق می‌افتد.

او در بخشی از این گفت‌وگو در پاسخ به این‌که به صحنه‌های رقص در فیلم‌نامه اشاره شده بود و مسئولان ارشاد با این وجود به آن پروانه ساخت داده‌اند؟ می‌گوید: «بله. از اول بود! قرار است دروغ نگوییم دیگر! و من حاضرم فیلمنامه را در اختیارتان بگذارم؛ اما درباره این رقص، بالیوود اصلاً این را به عنوان رقص قبول ندارد.»

و در ادامه با توجه به این سوال که «رقص جزو شروط هندی‌ها بوده است؟» توضیح جالبی می‌دهد: «ما داریم «تولید مشترک» می‌کنیم. بالاخره وقتی قرار است در هند نمایش داده‌ شود ترانه و رقص لازم است. همین «I love you» گفتن بدون بوسیدن، آن جا کلی مسئله برایم درست کرد! می‌گفتند این جا باید این طور باشد که همدیگر را ببوسند، بالیوود یک سینمای صنعتی است...»

اما ادامه این بحث نوروزبیگی را وادار می‌کند به طور واضح درباره تایید همه‌جانبه این فیلم از سوی مسئولان و حتی هنرمندان شناخته شده توضیح دهد، او در این‌باره می‌گوید: «بگذارید کامل توضیح بدهم. سکانس رقص از ابتدا در فیلمنامه بود و ما هم همه ترانه‌های ضبط‌ شده را برای شورای نظارت فرستاده بودیم. من اعلام کردم که مشخصاً روی این آهنگ، قرار است رقص نشان داده ‌شود. بعد آقای ایل‌بیگی به دستور مستقیم آقای ایوبی-که اول هم قرار بود خودشان بیایند- آمدند و سکانس رقص را دیدند. ما از اول بنایمان این بود که اگر موافقت نشد، دو نسخه متفاوت خواهیم داشت که در نسخه ایرانی این سکانس نباشد. اسم نمی‌برم اما خیلی‌ها معتقد بودند که این رقص که اصلاً چیزی نیست! خیلی باشکوه است و هیچ اشکالی ندارد.»

به گفته او بعضی‌ها هم معتقد بودند که این صحنه‌ها از 4 دقیقه کمتر شود بهتر است: «اما مطلقاً هیچ‌کس نمی‌گفت که باید برداشته ‌شود. من از اول عمد داشتم که بعد از گرفتن پروانه نمایش، فیلم را به برخی نشان دهم چون نمی‌خواستم به قول یک عده، از اتصالم به منابع قدرت استفاده کنم. بعد از گرفتن پروانه، کمیسیون فرهنگی مجلس را دعوت کردم و همه 4 دقیقه را بدون سانسور، نشانشان دادم. خانم‌ها و آقایان و روحانیون هم حضور داشتند و گفتم که من پروانه را هم گرفته‌ام اما می‌خواهم نظر شما را بدانم که از میان آن 7-6 نماینده حاضر و دو روحانی -آقایان شیخ و .... که اتفاقاً بیشتر از سایرین هم با من همراه بودند- کسی مخالفت خاصی نداشت.»

البته به نظر می‌رسد این جلسه نوروزبیگی را راضی نکرده است، او فیلم را برای چند سینماگر شناخته شده نیز به نمایش می‌گذارد و جالب است که به توصیه ایل‌بیگی معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی درباره گرفتن تایید از مجید مجیدی اشاره می‌کند: «بعد از آن هم چون اولین کار بود، باز هم درون من انقلابی بود که آیا اشتباه کرده‌ایم یا نه... باز هم در پردیس کوروش، برای یک تعدادی از سینماگران از جمله آقایان افخمی، آلادپوش، تبریزی، مجیدی و خانم درخشنده و برخی دیگر نمایش دادیم که همگی بالاتفاق موافق بودند. خصوصاً نظر آقای مجیدی هم به واسطه تأکید آقای ایل‌بیگی و هم از جهت شخصی، برایم خیلی مهم بود و با وجود گرفتن پروانه، اگر ایشان می‌گفتند نه، کنار می‌گذاشتم که نهایتاً ایشان هم گفتند شما به هدف خودتان رسیده‌اید و این یک فیلم تجاری است، فقط بهتر است کمی جمع‌ترش کنید. باز هم نگران بودم و فیلم را به آقای جنتی وزیر وقت ارشاد نشان دادم و ایشان هم گفتند فقط زمانش را کمتر کنید. من خودم در یک پارادوکسی بودم چون بالاخره بعد از سال‌ها اولین بار بود...»