دکترای افتخاری دانشگاه «لیورپول هوپ» انگلیس به «کن لوچ» کارگردان صاحب‌نام سینما اعطا می‌شود. به گزارش ایسنا، کن لوچ فیلمساز مطرح انگلیسی به پاس «نگاه هنرمندانه، انسانی و متمایز» خود مدرک دکترایی افتخاری را از سوی دانشگاه «لیورپول هوپ» دریافت می‌کند. لوچ ارتباط خاصی با شهر لیورپول دارد و از چند بازیگر مطرح آن همچون «یان هارت» و «ریکی تاملینسون» در فیلم‌هایش بازی گرفته است. علاوه بر این، وی مستندی را با عنوان «شعله لرزان» درباره اعتصاب‌های دهه ۱۹۹۰ لیورپول ساخته است. به گزارش بی‌. بی‌. سی، کارگردان «بادی که بر مرغزار می‌وزد» دکترای علوم انسانی را طی مراسمی که ۲۲ ژانویه در کلیسای متروپولیتن لیورپول برپا می‌شود، دریافت می‌کند.

کن لوچ در سال ۱۹۶۸ اولین فیلم بلند خود را با نام «گاو بیچاره» مقابل دوربین برد و دومین فیلم موفق او با نام «قوش» در سال ۱۹۷۰ ساخته شد که یکی از بهترین آثار تاریخ سینمای انگلیس محسوب می‌شود. لوچ با ۱۲ بار حضور در بخش رقابتی جشنواره کن، رکورددار و قهرمان معتبر‌ترین رویداد سینمایی جهان است. در میان تمام فیلمسازانی که تاکنون در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بوده‌اند، این کارگردان صاحب‌نام انگلیسی پرچمدار بی‌رقیب است و تاکنون ۱۱‌ بار تا آستانه‌ کسب این جایزه رفته است.

وی برای اولین‌بار در سال ۱۹۷۹ با فیلم «جک سیاه» به جشنواره‌‌ کن رفت که جایزه‌ فیپرشی را دریافت کرد. او در سال ۱۹۸۱ با فیلم «نگاه‌ها و لبخند‌ها» اولین‌بار نامزد نخل طلا شد که دو جایزه‌ کلیسای جهانی و سینمای جوان را به‌دست آورد. این کارگردان سر‌شناس در سال ۱۹۹۰ با فیلم سیاسی «دستور کار پنهان» بار دیگر نامزد نخل طلای کن شد و این‌بار هم دو جایزه‌ هیأت ‌داوران و کلیسای جهانی را به خود اختصاص داد.

کن لوچ در سال ۱۹۹۱ با فیلم «Riff Raff» به جشنواره‌ کن رفت و جایزه‌ فدراسیون بین‌المللی منتقدین فیلم را گرفت. پس از آن با فیلم «بارش سنگ‌ها» در سال ۱۹۹۳ دوباره نامزد نخل طلا شد و این‌بار نیز جایزه‌ هیأت‌ داوران به وی اعطا شد. کارگردان ضدجنگ انگلیسی با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال ۱۹۹۵ در آستانه‌ کسب نخل طلا قرار گرفت، اما دو جایزه‌ فیپرشی و کلیسای جهانی نصیب او شد. این کارگردان سه‌بار دیگر با فیلم‌های «نام من جو است» (۱۹۹۸)، «نان و گل‌های رز» (۲۰۰۰) و «شانزده سالگی شیرین» (۲۰۰۲) در جشنواره کن نامزد نخل طلا شد که به توفیقی دست نیافت.

برگزارکنندگان جشنواره کن در ۲۰۰۴ به پاس یک عمر دستاورد سینمایی کن لوچ، جایزه‌ سی‌امین سال راه‌اندازی جایزه‌ کلیسای جهانی را به وی اعطا کردند. این کارگردان معروف بالاخره در سال ۲۰۰۶ با فیلم تحسین‌شده‌ی «بادی که بر مرغزار می‌وزد» جایزه‌ نخل طلای کن را تصاحب کرد. وی در سال‌های ۲۰۰۹ با فیلم «در جست‌وجوی اریک» و در سال ۲۰۱۰ با فیلم «مسیر ایرلندی» نامزد نخل طلا بود و در آخرین حضور خود در سال ۲۰۱۲ با فیلم «سهم فرشته» جایزه هیأت داوران جشنواره کن را از آن خود کرد.

از جمله دیگر افتخارات این کارگردان که بیش از ۷۳ جایزه سینمایی در کارنامه دارد، می‌توان به جایزه گوی بلورین جشنواره کارلوی واری با فیلم «قوش» در سال ۱۹۶۹، دریافت شیر طلای افتخاری کن در سال ۱۹۹۴، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی سزاز با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال ۱۹۹۶ و جایزه یک عمر دستاورد هنری از جوایز فیلم اروپا در سال ۲۰۰۹ اشاره کرد.