آتیلا پسیانی معتقد است: بهترین میزانسن‌ها و بهترین بخش‌های هر نمایشنامه آن‌چیزی است كه روی صحنه اتفاق نمی‌افتد، بلكه در ذهن تماشاگر نوشته و اجرا می‌شود.

این هنرمند تئاتر كه شامگاه 4 اسفندماه در نشست پرسش و پاسخ نمایش مكاشفه در باب یك مهمانی خاموش سخن می‌گفت با بیان این‌ مطلب ادامه داد: سفیدی اتاق ذهن باید در ذهن تماشاگران وجود داشته باشد. تئاتر امروز ما مثلثی از صحنه، خلق كارگردان و حضور تماشاگر است. اگر حضور تماشاگر مانند زمانی باشد كه او یك سریال تلویزیونی را دنبال می‌كند طبیعتا تئاتر مدرن رخ نمی‌دهد، چراكه باید حضور تماشاگر پویا و فعال باشد.

نویسنده نمایشنامه مكاشفه در باب یك مهمانی خاموش درباره پروسه‌ی نگارش این متن و همكاری خود با گروه اجرایی این نمایش هم توضیح داد: بسیاری از بخش‌های پرتحرك و بی‌كلام نمایش مربوط به ایده‌های كارگردان و خلق بازیگران است كه در طول تمرین‌ها شكل گرفته است. رضا حداد كارگردان نمایش پیشنهادهای طراحی‌شده ذهنی خاصی برای برخی از صحنه‌ها داشت كه با یكدیگر این پیشنهادها را اصلاح كردیم و در نهایت به این اجرا رسیدیم.

او ادامه داد: برخی از صحنه‌های متن در اجرا حذف شد، زیرا به این نتیجه رسیدیم كه بهتر است این صحنه‌ها نباشند. پسیانی درباره دراماتورژی این نمایش هم یادآور شد: دراماتورژی در هنگام نوشتن متن كم‌تر اتفاق افتاد، بلكه دراماتورژی اصلی هنگام كارگردانی نمایش رخ داد.

او همچنین درباره تركیب بازیگران هم متذكر شد: بازیگران نمایش به چند شكل مختلف انتخاب شدند. كارگردان برای برخی از صحنه‌ها از قبل بازیگران موردنظرش را انتخاب كرده بود. اما برخی از صحنه‌ها را هم به صورت مستقل نوشته بودیم و بعدا بازیگران را انتخاب كردیم و در یكی دو صحنه معدود هم بازیگران را جابه‌جا كردیم.

پسیانی در پاسخ به‌پرسش یكی از تماشاگران مبنی بر پیشنهاد گروه اجرایی در هنگام دیدن نمایش توضیح داد: هنگام دیدن هر نمایشی تماشاگران در همان راه‌های پیشنهادی گروه گام برمی‌دارند، اما هریك از تماشاگران براساس تجربیات فردی خود با آن كار ارتباط برقرار می‌كند، تجربه شخصی در طول كار شكل می‌گیرد كه این موضوع كاملا با پیش‌داوری متفاوت است.

او همچنین در پاسخ به پرسش یكی دیگر از تماشاگران مبنی بر متعادل‌نبودن كاراكترهای این نمایش توضیح داد: این روش من است. آدم‌هایی كه من خلق می‌كنم می‌توانند نمونه‌های جذابی برای كلینیك‌های روان‌پزشكی باشند.

رضا حداد كارگردان این نمایش هم درباره‌ی شكل‌گیری این اثر گفت: پس از گوش‌دادن به یك قطعه موسیقی تصمیم گرفتم، نمایشی را اجرا كنم. بنابراین از سیامك احصایی درخواست كردم كه با هم صحنه‌های مربوط به این نمایش را طراحی كنیم و نخستین كسی كه به این گروه پیوست سیامك احصایی بود.

حداد ادامه داد:‌ در بسیاری از صحنه‌های این نمایش بازیگران در طول تمرین‌ها كار را خلق می‌كردند و من تنها ابزار را به آنان معرفی می‌كردم. بنابراین بچه‌های بازیگر نقش به‌سزایی در آفرینش این نمایش داشتند. ما از تمام تمرین‌ها تصویر گرفتیم و در نهایت به این تركیب رسیدیم.

در ادامه كیومرث مرادی دیگر كارگردان تئاتر كه به عنوان مدیر پروژه با اجرای این نمایش همكاری می‌كند در توضیحاتی گفت: خیلی سخت است، از یك هنرمند بخواهیم در گرماگرم اجرای كارش درباره آن‌ كار توضیح بدهد، از سوی دیگر هرچه تلاش كردم تعریفی برای تئاتر تجربی ارایه بدهم متوجه شدم تئاتر تجربی بیش از آن‌كه تعریف‌كردنی باشد دیدنی است كه باید آن را ببینیم، از آن لذت ببریم و به آن فكر كنیم.

او ادامه داد: با هربار دیدن این نمایش نگاه جدیدی پیدا می‌كنم و دریچه متفاوتی برایم باز می‌شود و معتقدم بهتر است، تماشاگران تئاتر تجربی را خوب ببینند. مرادی اضافه كرد: هریك از تماشاگران می‌تواند از منظر خود به این كار نگاه كند،زیرا هركس تجربیات خاصی از زندگی خود دارد و این ذات هنر مدرن است كه تماشاگران براساس تجربیات خود با آن ارتباط برقرار می‌كنند. او در پایان سخنانش با ابراز خرسندی از همكاری با این گروه نمایشی تصریح كرد:افتخار داشتم كه با گروه خودم وارد كارگاه تئاتر ایران شوم. برای اجرای این نمایش تلاش كردم همه امكانات سخت‌افزاری را تا حد امكان فراهم كنم تا گروه اجرایی بیشتر بر آفرینش هنری خود تمركز كنند.

سیامك احصایی طراح صحنه‌ی این نمایش هم در توضیحات كوتاهی گفت:رضا حداد كارش را جزء به جز شروع كرد.او در طول تمرین به چیزهایی دست پیدا كرد و طراحی من هم بر همین اساس شكل گرفت.

همچنین لیلی رشیدی بازیگر این نمایش هم در سخنان كوتاهی گفت: هر تئاتری كه كار می‌كنیم یك كار تجربی است. تئاتر كاركردن به اتفاقات پیرامون ما وابسته است. در این نمایش با اتود زدن و بسته به شرایط شخصی و اجتماعی كار را آماده كردیم.

سیامك انصاری دیگر بازیگر نمایش كه پیش از این هم با رضا حداد همكاری داشته است، گفت: ما قبلا هم این‌گونه آثار را تجربه كرده بودیم، البته این نمایش در طول تمرین بسیار خشن‌تر بود اما به مرور تعدیل شد تا به این اجرا رسیدیم. ما به این روش عادت داشتیم و برای ما بیگانه نبود. البته برخی از تماشاگران از این كار خیلی بدشان می‌آید و برخی دیگر خیلی خوششان می‌آید.

روناك یونسی بازیگر دیگر نمایش كه نخستین تجربه خود را در تئاتر انجام داده است نیز در توضیحاتی گفت: علاقه‌ای نداشتم تا بازی در تئاتر را تجربه كنم، اما پس از این‌كه تمرین‌های گروه را دیدم جذب كار شدم و به تئاتر بسیار علاقه‌مند شدم. بازی در صحنه و آثار تصویری هیچ تفاوتی ندارد، البته بده‌بستان‌های بازیگران روی صحنه بیش از آثار تصویری است، اما خوشحالم كه با بازی در این نمایش به كاركردن در تئاتر علاقه‌مند شدم.

نشست پرسش و پاسخ این نمایش به همت انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر ایران و با حضور عباس غفاری برگزار شد. همچنین هنرمندانی همچون حسین پاكدل، مائده طهماسبی، امید روحانی و ... در این نشست حضور داشتند كه كیومرث مرادی به نمایندگی از گروه اجرایی این نمایش، اجرای شب گذشته را به حسین پاكدل تقدیم كرد. مرادی از حسین پاكدل به عنوان مدیری نام برد كه بسیاری از هنرمندان تئاتر در دوره فعالیت او تجربیات ارزشمندی را انجام داده‌اند.

منبع: ایسنا