موحد منتقم
یک سال دیگر عمرمان گذشت و دیگر خیلی کلیشه ای ست که بگوییم خیلی زود گذشت. بعضی خاطرات در سال خیلی دور هستند و بعضی دیگر خیلی نزدیک. خاطرات شیرین معمولا خیلی دور هستند و خاطرات تلخ نزدیک و انگار همین چند دقیقه پیش اتفاق افتاده اند. برای بعضی ها که سال بدی گذشت انگار صدسال گذشته و برای کسی که سال خوبی داشته اند بر یک چشم برهم گذاشتنی گذشته است سال جدید از راه از راه می رسد که به ما بگوید خوبی ها و بدی ها رفتنی اند و تنها چیزی که می ماند خوبی ها و دوستی است و کدورت ها و خاطرات بد را باید خانه تکانی کرد و تنها از آنها عبرت و تجربه گرفت. کینه ها و کدورت را ساعت 9 شب عید سر کوچه بگذاریم و سال نو را بدون کدورت و ناراحتی و با امید و انرژی و امید به آینده و خاطراتی که پیش می آیند شروع کنیم. دعا کنیم که انشالله سال پر از خیر و نیکی داشته باشیم.
یک سال دیگر مانند دیگران بر ما گذشت و پر از خاطرات خوب و بد بود و خوشحال ام که این دو، در کنار همدیگر اتفاق افتاده است، چون تا یکی از آن ها نباشد قدر دیگری را نمی دانیم.
یک سال دیگر به لطف خدا و با محبت دوست و استاد عزیزم جناب فاضلی در کنار شما بودم و بانظرات زیبای شما در زیر نقدهایم زندگی کردم و بارها و بارها خواندم. سالی که گذشت به نظرم بدترین سال سینمایی ایران بود. فیلم های بد و جنگ و دعواهای داخلی درون حوزه های مختلف سینما و... باعث شد یکی از بدترین سال های سینمایی ایران رقم زده شود! حتی یک فیلم خوب هم ندیدم که بگویم تماشا کنید و از بین این همه فیلم بد، کلاه قرمزی و بچه ننه قطعاً پرفروش ترین و در عین حال بدترین فیلم سال بود. فیلمی که آشکارا از خاطرات نوستالژیک دوران کودکی ما برای کشیدن ملت به سینما استفاده کرد و دو ساعت تصاویر چرند و پرند نشان داد. در آن سوی آب ها هم سال چندان خوبی نبود و بدترین و سیاسی ترین اسکار سال رقم خورد که به نظرم حیثیت اسکار را به کل زیر سوال برد! ولی دو سه تا فیلم عالی در سال قبل دیدم. اطلس ابر ساخته برادران واچوفوسکی که اگر فرصت شد حتماً نقدی بر آن می نویسم. یک فیلم علمی تخیلی بسیار جاه طلبانه بود که علی رغم اشکالات فاحش ساختاری ولی به خاطر پرسش هایی که در ذهن بیننده ایجاد می کند و پیام ها و سرنخ هایی که می دهد ارزش یک فیلم 4 ستاره را دارد. دیگری فیلم خاکستری با بازی لیام نیسون بود. فیلم خیلی عجیبی بود. اصلاً انتظار چنین فیلم خوش ساخت و پرعمقی از ظاهر کلیشه ای فیلم نداشتم.
ولی در بین این همه فیلم خوب و متوسط، فیلمی که با اختلاف زیادی با سایر فیلم ها بهترین فیلم سال محسوب می شود زندگی پی بود. فیلم تمام آنچه من چه به عنوان یک منتقد فیلم و چه در مقام یک بیننده عام نیاز داشتم بر آورده می کرد. دو ساعت فیلم به معنای واقعی کلمه پر از پرسش، حادثه و نبرد و داستان عاشقانه و ماجراجویی بود و تا انتها تماشاگر را تنها نمی گذاشت!
در پایان برای تمام دوستان و همکاران عزیزم و هم چنین شما مخاطبان سایت پرده سینما در سال جدید آرزوی موفقیت می کنم. آرزو می کنم سال جدید سالی پر از خاطرات دور و نزدیک باشد!
در همین رابطه دیگر بهاریه های نوروز ۱۳۹۲ سایت پرده سینما را بخوانید
بوی عیدی، بوی توپ. . . بی آن صدای نجیب- فهیمه غنی نژاد
دو شاخه «شب بو» - مرجان گلستانی
من از «بهاریه» نوشتن متنفرم- محمد آقازاده
شلوغی آن خیابان آفتابی –نغمه رضایی
مسافر کوچولو – آذر مهرابی
عیدی –محمد جعفری
الماس ها ابدی نیستند یا شهری که دیگر نمی شناسمش- سعید توجهی
مهر و امید به فردا-مرتضی شمیسا
خیلی دور، خیلی نزدیک- موحد منتقم
این سینما به هیچکس وفا نکرده! -رضا منتظری
آرزوهای تلخ و تلخی های بی پایان- محمدمعین موسوی
چند اپیزود کوتاه بهاری –امید فاضلی
انتشار مقالات سایت "پرده سینما" در سایر پایگاه های اینترنتی ممنوع است. |
|