پرده سینما

خشن، زننده، اما احتمالاً شایسته! نگاهی به فیلم «گرگ وال استریت» ساخته اسکورسیزی

محمد حمیدی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-این فیلم شاید شما را به عنوان یک مخاطب تا آنجایی خسته کند که دلتان بخواهد با چکش به جان پرده سینما بیفتید اما هرگز نمی توانید از جنبه های هوشمندانه ای که در این فیلم وجود دارد، چشم بپوشید.

 

The wolf of wall street (2013)

 

لئوناردو دی کاپرو درگرگ وال استریتلئوناردو دی کاپریو در گرگ وال استریت ساخته مارتین اسکورسیزیگرگ وال استریت آخرین ساخته مارتین اسکورسیزی، کارگردان، فیلمنامه نویس و تهیه کننده  ایتالیایی - آمریکایی فیلم و سینما که در کارنامه پربار او آثاری چون راننده تاکسی و سلطان کمدی دیده می شود، کمدی سیاهی است که بر پایه خاطرات جردن بلفورت مقابل دوربین رفته و بر همین اساس در ژانر فیلم های زندگینامه نیز قرار می گیرد. منتقدان از همان ابتدا آب پاکی را روی دست مخاطبان ریخته و اعلام کرده اند که «فریب نام این فیلم را نخورید! این فیلم درباره فساد مالی در بازار بورس وال استریت نیست. شما با فیلمی درباره مواد مخدر و سوء مصرف گسترده روبه رو هستید!»

این فیلم که بر اساس اعلام قبلی در روز کریسمس روی پرده رفت، از همان آغاز با انتقادهای زیادی رو به رو شده است؛ تا آنجا که منتقدان بر این باورند که اسکورسیزی در این فیلم رذالت های اخلاقی را تا آخرین حد به نمایش درآورده و این همان چیزی است که شاید به ذائقه تمام مخاطبان، آن هم در آستانه کریسمس و جشن سال نوی میلادی خوش نیاید.

از همان سکانس آغازین فیلم، با صحنه هایی خشن، زننده و رفتارهای ناپسند شخصیت اصلی مواجه می شویم. نخستین سکانس با موج تندی از آشوب و هرج و مرج به پایان می رسد. با اینکه ممکن است به نظر برسد برای نقد این فیلم هنوز زمان زیادی باقی است، اما گروه منتقدان سینمایی نیویورک تایمز اعتقاد دارند که گرگ وال استریت نمایش تمام و کمال ابتذال، حتی از همان لحظه های نخستین است که حال مخاطب را دگرگون می کند و از همان آغاز گام به بیراهه می گذارد. البته باید گفت رد پای این گونه فیلم سازی مدت هاست که در آثار اسکورسیزی خودنمایی می کند و فیلم های خیابان های پایین شهر و  رفقای خوب شاهدی بر این ادعا هستند. فضای مردانه، خشونت فراوان و جنایت وجه مشترک این سبک از سینمای اسکورسیزی است. به گفته خود کارگردان، این فیلم روایت دیگری از هویت بشری و آنچه در حال وقوع است، دارد و شاید این نگاه سیاه است  که فیلم را وحشی و درنده می نمایاند. اسکورسیزی همچنین بر این باور است که این فیلم به پروژه های اقتصادی وال استریت نیم نگاهی انتقادی دارد اما به طور کلی فضای فیلم با بحران های اقتصادی در این منطقه مرتبط نیست. حتی لغزش های گاه به گاهی که در روش فیلمسازی اسکورسیزی همچون  صحنه های  بیش از حد طولانی و یا برداشت های غیرمنطبق بر هم نیز وجود دارد، نمی تواند مانع از این شود که نشانه هایی از زندگی واقعی در این فیلم حس نشود. این فیلم شاید شما را به عنوان یک مخاطب تا آنجایی خسته کند که دلتان بخواهد با چکش به جان پرده سینما بیفتید اما هرگز نمی توانید از جنبه های هوشمندانه ای که در این فیلم وجود دارد، چشم بپوشید؛ حتی اگر این جنبه ها در بعضی سکانس ها نهفته شده باشند و باید کشف شوند.

لئوناردو دی کاپریو در گرگ وال استریتمحور این فیلم، خاطرات جردن بلفورت، کارگزار سابق بورس و بیان زندگی سرشار از تلاطم، اعتیاد به الکل و مواد مخدر اوست که  لئوناردو دی کاپریو ایفای نقش او را بر عهده دارد. خاطرات بلفورت که فیلمنامه از روی آن اقتباس شده، نوعی خوداعترافی به سقوط است و همانطور که در فیلم آورده شده، این کارگزار بورس انسانی کاملا مطرود است که دی کاپریو بار دیگر با جذابیت های ذاتی خود، توجه مخاطب را به این شخصیت جلب می کند و سبب می شود بیننده از این سناریو و شخصیت تلخ و گزنده فاصله نگرفته و عبور نکند. بلفورت دلال سهام است که از حضور در رسیدگی به پرونده های کلان فساد مالی در وال استریت سرباز می زند. فسادهای مالی وال استریت که بخشی از آنها به سیستم بانکداری یکپارچه و نفوذ جنایتکاران مرتبط می شود. وی سرانجام در سال 1998 به جرم جعل اوراق بهادار و پولشویی محکوم شد و 22 ماه را در زندان فدرال گذراند.

گرگ وال استریت ساخته مارتین اسکورسیزی و با بازی ائوناردو دی کاپریوبنا به گفته برخی از روان پژوهان سینمایی، این فیلم سه ساعته مملو از بیماری است و نیاز به بحث علمی دقیق در حوزه آسیب شناسی دارد و باید این فیلم سراسر عیاشی و آکنده از مواد مخدر و سوء مصرف آشکار از جنبه های روانی مورد بررسی قرار گیرد و پاسخی قانع کننده و تشخیصی پایدار به مخاطب ارائه دهد. علاوه بر این برخی منتقدان در انتقاد از زمان طولانی فیلم، آن را به داستانی کشدار شبیه دانسته اند که آقای کارگردان در هر دقیقه از فیلم، خط اصلی قصه را به بیراهه کشانده و این در حالی است که برخی با نگاه مثبت خود، گرگ وال استریت را دارای ساختار منسجمی دانسته اند که ارزش سه ساعت تماشا را دارد.

نکته قابل توجه این است که کارشناسان سینمایی که نگاهی مثبت به این فیلم دارند و آن را جذاب و فوق العاده می دانند، باز هم اذعان دارند که تازه ترین ساخته اسکورسیزی نمی تواند در حد و اندازه یک شاهکار تلقی شود.

فیلمنامه گرگ وال استریت توسط ترنس وینتر نوشته شده و لئوناردو دی کاپریو در کنار بازیگرانی  چون جونا هیل، ژان دوژاردن، راب رینر، کایل چندلر و متیو مک کانی، در نقش بلفورت مقابل دوربین اسکورسیزی رفته است. این فیلم در کارنامه دی کاپریو پنجمین همکاری با اسکورسیزی ثبت می شود. وی پیش از این در فیلم های دار و دسته های نیویورکی، هوانورد، رفتگان (مردگان) و جزیره شاتر همکاری با اسکورسیزی را تجربه کرده است. دی کاپریو موفق شده است در نقش شخصیتی طغیان زده به خوبی هنر خود را به نمایش بگذارد و از پس خشونت و هرج و مرج  این شخصیت برآید. او بازیگر قابل اعتمادی است که می توان شخصیت های سیاه و مهار نشدنی را بدون هیچ ترسی به او واگذار کرد و همین اعتماد است که اسکورسیزی را بر این داشته که بدون تردید به سراغ دی کاپریو برود.

فیلم جدید مارتین اسکورسیزی که کمپانی"پارامونت پیکچرز" پخش آن را به عهده گرفته  و با بودجه بیش از 100 میلیون دلاری و به تهیه کنندگی جوی مک فارلند به همراه دی کاپریو، اسکورسیزی،‌ اما کاسکاف و الکساندر میلشان به روی پرده رفته است، به عنوان یکی از شانس های اسکار 2014 مطرح شده و باید دید آیا پس از اکران مورد اقبال منتقدان قرار خواهد گرفت و آیا هیات داوران اسکار فیلمی در این اندازه خشن و زننده را شایسته دریافت معتبرترین جایزه سینمایی جهان می دانند؟

 

 

 

محمد حمیدی


 تاريخ ارسال: 1392/10/8
کلید واژه‌ها:

نظرات خوانندگان
>>>kia:

لئوناردو دی کاپریو خیلی خوب بازی کرده اما فیلم مبتذلی ست:(

6+0-

دوشنبه 26 خرداد 1393



>>>بهرام.نون:

" دی کاپریو موفق شده است در نقش شخصیتی طغیان زده به خوبی هنر خود را به نمایش بگذارد و از پس خشونت و هرج و مرج این شخصیت برآید. " دی کاپریو در این فیلم هم مثل همیشه عالی بود. پاینده باشید.

4+0-

جمعه 2 خرداد 1393



>>>محمد توسلیان:

با احترام به نظر منتقد عزیز. به نظرم فیلم زیاد خسته کننده نیست. و بعید میدونم کسی حاضر بشه با چکش به جون ........ در ضمن خوب همه میدونن که اسکورسیزی با این سابقه فیلمسازیش دیگه سبک فیلم سازی خودش رو داره. بسیار آدم نترسی بوده و واقعیت های شهر آمریکا رو خوب به تصویر میکشیده همیشه.اگر شما نگاهی به تاکسی یا همون دار ودسته های نیویورکی و رفقای بد اسکورسیزی کرده باشین متوجه میشین که چقد خوب واقعیت های جامعه و کشورش رو به تصویر میکشه.. قابل مقایسه نیست چون فیلمنامه ی این فیلم اقتباسی هستش اما از نظر من چیزی از تاکسی کم نداره چون داره نشون میده همه چیز رو

5+1-

جمعه 8 فروردين 1393



>>>محمد رضا:

شاهکار، ولی متاسفانه خیلی کثیف. آدم میمونه به کسی توصیه بکنه فیلم رو ببنیه یا نه.

8+0-

چهارشنبه 16 بهمن 1392




فرم ارسال نظرات خوانندگان

نام (ضروري):
نظر شما (ضروري):
كد امنيتي (ضروري) :
كد امنيتي تركيبي از حروف كوچك انگليسي است. توجه داشته باشيد كه كد امنيتي به كوچك و بزرگ بودن حروف حساس است.