گزارشی از نشست رسانه ای فیلم عاشقانه ای برای سرباز وظیفه رحمت

نشست رسانه ای فیلم عاشقانه ای برای سرباز وظیفه رحمت دیروز در سالن کنفرانس مرکز همایشهای بین المللی برج میلاد تهران برگزار شد.

پوریا آذربایجانی (نویسنده و کارگردان)، تینا پاکروان (مجری طرح)، بهزاد مصلح (تدوینگر)، هادی شلالوند (مدیر تصویربرداری)، نیره فراهانی (بازیگر)، بهروز قادری (بازیگر) و حسین سلیمانی (بازیگر) از جمله عوامل این فیلم بودند که در این نشست حضور داشتند. حسین سلطان محمدی مدیریت این نشست را بر عهده داشت.

آذربایجانی در ابتدای این نشست از نحوه نمایش فیلمش در سالن مطبوعات به شدت گلایه کرد و گفت کیفیت تصویر و صدا در این سالن بسیار پایین است. او در ادامه اظهار داشت: علاقه من ژانر اجتماعی است و سعی می کنم که در این ژانر کار کنم. سوژه این فیلم از دغدغه های من است. چراکه فکر می کنم جامعه ما یک جامعه مادی مصرفی است و این مسائل همه ما در جامعه است. آذربایجانی ادامه داد تهیه کننده این فیلم خصوصی بوده و فیلم به صورت ویدیویی ساخته شده است. اما ما از دوربینی استفاده کردیم که امکان تبدیل به نسخه 35 را داشته باشیم. ولی هنوز برای پخش تلویزیونی یا تبدیل سینمایی این فیلم صحبتی نشده است.

در ادامه مدیر نشست از پاکروان خواست تا در رابطه با تجربه همکاری اش در این اثر صحبت کند. پاکروان در ابتدای حرفهایش گفت: این برنامه مجوز ساخت برای رسانه های تصویری را داشت. اما ما بعداً تصمیم گرفتیم با دوربینی که قابلیت تبدیل به فیلم سینمایی دارد این کار را فیلمبرداری کنیم و خیلی خوش بین هستیم که این اثر را روی پرده سینماها مشاهده کنیم. متأسفانه کیفیت نمایش در سالن مطبوعات بسیار بد بود و بازیگر ما درون کادر نبود.

پاکروان ادامه داد: من از لحاظ تولید تا کنون کارهای بسیار سنگینی را انجام داده ام اما گاهی و از ته دل دوست دارم در فیلمهایی حضور داشته باشم که حرفی برای گفتن داشته باشند و این فیلم که آقای آذربایجانی بسیار زیبا آن را روایت کرد و به تصویر کشید یکی از همان فیلمهاست.

پاکروان در ادامه گفت: کار با کارگردانان بزرگ و با تجربه بسیار سخت است چون آدم این احساس را دارد که هرکاری انجام بدهد کم است. البته کار با جوانان نیز سختی خود را دارد. چرا که آدم این حس را دارد که باید هر کاری از دستش بر می آید را برای آنها انجام دهد.

آذربایجانی در ادامه نشست رشته سخن را به دست گرفت و گفت: این فیلم چهارمین فیلم بلند من است. من در این فیلم شانس کار با خانم پاکروان را داشتم. ما این کار را با یک گروه کاملاً حرفه ای و با همدلی و با برنامه ریزی آقای افشین راد ظرف مدت تنها 16 روز فیلمبرداری کردیم. فیلم من فیلم مدرنی نیست و در امتداد سینمای دهه 60 و اوایل دهه 70 است که جای آن سینما امروز بسیار خالی است. فیلم من روایتی کلاسیک دارد و در آن اتفاق پیچیده ای نمی افتد. هیچ نوآوری در روایت فیلم وجود ندارد و فیلم قصه را خیلی سرراست روایت می کند.

در ادامه نشست نیره فراهانی بازیگر فیلم گفت: من برای آقای آذربایجانی آینده خوبی را می بینم. او کارش را بلد است و این فیلم به شدت ساده و بی ادعا و انسانی است. اسم فیلم نیز گواه همین قضیه است.

فراهانی ادامه داد: من خیلی ناراحت شدم که این فیلم در اول صبح و با تماشاگران کم به نمایش درآمد. فراهانی در رابطه با چگونگی حضورش در این فیلم گفت: من فیلمنامه کار را خواندم و به شدت از آن خوشم آمد و پذیرفتم که بلافاصله بعد از فیلم هیچ در این فیلم باشم.

در ادامه نشست مدیر تصویربرداری این فیلم گفت: من و آقای آذربایجانی همدیگر را می شناسیم و خیلی راحت با هم کار م یکنیم و از قبل می دانیم که در چه ریتم و فضایی می خواهیم پلان را بگیریم. این فیلم نیاز به فیلمبرداری تکنیکی نداشت و قصه می بایست خیلی ساده روایت می شد.

شلالوند در ادامه از کیفیت پایین تصویر در سینمای مطبوعات گلایه کرد و گفت من از اول تا آخر فیلم فقط حرص خوردم.

در ادامه نشست تدوینگر این فیلم گفت: من و آقای آذربایجانی قبلاً تجربه همکاری با یکدیگر را داشتیم. من راف کات ها را بدون حضور ایشان انجام دادم و در نهایت آقای آذربایجانی هنگام فاین کات نهایی به ما ملحق شد.

در ادامه نشست حسین سلیمانی بازیگر این فیلم گفت: من بارها با آقای آذربایجانی و خواهر ایشان خانم نگار آذربایجانی همکاری داشته ام. این نقش اتفاق سختی نبود.  من کار عجیبی انجام ندادم. فیلمنامه این کار را دو سه سال قبل سر فیلم آب و آینه آقای آذربایجانی خوانده بودم و از همان موقع بع ایشان گفتم که از این نقش خوشم آمده و این نقش را برای من بگذارند. در نهایت هم این نقش نصیبم شد .

در ادامه بهروز قادری بازیگر نیز گفت: سینمای ما نیاز به اینگونه فیلمها دارد. خوب است که ما گاهی به پایین تر از میدان ونک هم برویم.  سینما الآن شیک شده و فقط بالای شهر را به مردم نشان می دهد.

قادری در مورد شخصیت ایفایی اش در این فیلم گفت : من خیلی سعی کردم تا شخصیتی را که بازی کردم لمپن نشود.

در ادامه نشست اولین سوال رسانه ای از سوی سایت پرده سینما (رضا منتظری) پرسیده شد که در بخشی از آن آمده بود: فیلم شما فیلمی انسانی بود و به شدت تأثیرات مثبتی را حداقل روی بنده گذاشت می توانم بپرسم که چگونه به این فیلمنامه رسیدید؟

آذربایجانی در پاسخ گفت: من این فیلمنامه را چهار سال پیش نوشتم. در آن زمان این فیلم جایی میان کوچه های شهر نام داشت. دغدغه اصلی من سینمای اجتماعی است. برای آن احساسات زیبایی که داشتیم و دیگر نداریم دلم خیلی تنگ شده. زمان جنگ در دهه 60 رابطه ها خیلی عاطفی و صمیمی و شیرین بود. اما الآن روابط میان انسانها رابطه مادی با منطق معامله شده و این قصه ها یادآور روابط انسانی است.

در ادامه سلطان محمدی سوالی را از یک خبرنگار مطرح کرد که این فیلم را «فیلمفارسی» خوانده بود و گفته بود که «من به سینمای ایران تسلیت می گویم. این سوژه اصلاً پسندیده نیست و شما از ساخت این فیلم چه انگیزه ای داشتید؟»

سلطان محمدی در پاسخ به سوال این خبرنگار پاسخ داد که گفتن این واژگان اصلاً شایسته نیست. واژه «فیلمفارسی» اصلاً برای این فیلم انسانی واژه پسندیده ای نیست و خود تعریفی مستقل دارد.

آذربایجانی در ادامه سخنان سلطان محمدی اظهار داشت: من فکر می کنم که هیچ چیز در این فیلم به «فیلمفارسی» شباهتی ندارد. من هم هیچ ادعایی ندارم، اما ترجیح می دهم که کار دلم را انجام دهم و دلم می خواهد که تماشاگر نتیجه کارم را دوست داشته باشد.

فراهانی نیز در پاسخ به این سوال گفت: من از این واقعه متأسفم. آقایی که این سؤال را پرسیدند یا خیلی شخصی برخورد می کنند و یا فیلم را از وسط دیده اند که این فیلم زیبا و راحت و روان را «فیلمفارسی» لقب داده اند. شما بهتر است به سینماها سری بزنید و فیلمفارسی ها را در آنجا ببینید.

پاکروان نیز در ادامه گفت: در دهه 60 روابط کاملا انسانی بود و رابطه ها با هم نزدیک بود و محله و همسایه در آن زمان مفهوم داشتند. اما در برج های امروزه هیچکس حتی نام همسایه خود را نمی داند. به نظر من این جسارت آقای آذربایجانی است که چنین فیلمی را ساخته است.

 در انتهای مراسم آذربایجانی از برخورد بد مسئولین جشنواره گلایه کرد و گفت: برخورد مامورین در جلوی در بسیار زشت است. آنها بیشتر با هنرمندان و اصحاب رسانه امنیتی برخورد می کنند تا فرهنگی. این برای جشنواره بسیار مسئله زننده ای است و من خواهان این هستم که مسئولین روی این قضیه بازنگری انجام دهند.

در همین رابطه ببینید

گزارش تصویری الهام عبدلی از نشست پرسش و پاسخ فیلم «عاشقانه ای برای سرباز وظیفه رحمت»