پرده سینما

من بهرام رادان هستم و تازه هنریشه شده ام

علیرضا انتظاری

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بهرام رادان

بهرام رادان: حدود هفت هشت سال قبل در راهروی پشتی سینما آستارا ،در هنگام نمایش فیلم های جشنواره از کنار آقای بزرگ نیا رد شدم. صدایشان صدا کردم و گفتم «نمی شود شما فیلمی بسازید تا من در آن بازی کنم؟» آقای بزرگ نیا به من گفتند: «شما؟» و من در جواب گفتم «من بهرام رادان هستم و تازه هنریشه شده ام . آرزویم بازی در فیلمی به کارگردانی شماست.» ایشان در جواب من گفتند: «انشا الله». پنج سال از آن زمان گذشت تا این قصه به من پیشنهاد شد.


روز چهارشنبه نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی راه آبی ابریشم به کارگردانی محمد بزرگ نیا در سالن کنفرانس مرکز همایشهای بین المللی برج میلاد برگزار شد.
مدیریت این نشست را جواد طوسی منتقد با سابقه سینمای ایران بر عهده داشت. برخی از عوامل این فیلم از جمله: محمد بزرگ نیا (نویسنده و کارگردان)، پروین صفری (طراح هنری)، حسن بشکوفه (تهیه کننده)، سعید ملکان (طراح چهره پردازی)، بهرام بدخشانی (مدیر فیلمبرداری)، داریوش ارجمند (بازیگر)، رضا کیانیان (بازیگر) و بهرام رادان (بازیگر) حضور داشتند و به سوالات خبرنگاران پاسخ دادند.
جواد طوسی در ابتدای این نشست اعلام کرد: من اظهار خوشوختی می کنم که چنین فیلمی در سینمای ایران ساخته شده است. این نوع فیلم ها اشتراک هنر و صنعت است. ساخت آن اعتماد به نفس بالایی می خواهد و در کارگردان این فیلم توانایی بالقوه ای وجود داشته است. امیدوارم عناوینی که بارها در بحث ها به شکل تئوریک مطرح شده، به یک راهکار عملی برسد و ما در سینمای ایران به یک خودباوری برسیم و بدانیم که سینمای ایران هم می تواند از قابلیت های لازم برخوردار باشد.

طوسی در ادامه سخنانش گفت: آقای بزرگ نیا شما دستیار قدیمی داریوش مهرجویی هستید و در دایره مینا و پستچی دو کار شاخص مهرجویی با او همراه بوده اید. دغدغه شما در سینما به دیدگاه مهرجویی نزدیک بود اما وقتی خودتان شروع به فیلم سازی کردید فیلم هایی مثل کشتی آنجلیکا و جنگ نفت کشها و... را ساختید بیشتر به جنبه های حرفه ای صنعتی در سینما توجه داشتید و به آن بها دادید. از شما می خواهم در این مورد کمی برای ما توضیح دهید.

بزرگ نیا در پاسخ به سوال طوسی گفت: قبل از هر توضیحی من بابت این صدای بد سالن مطبوعات عذرخواهی می کنم. باید بگویم که صدای فیلم راه آبی ابریشم یک صدای استاندارد دالبی است. این صدا در خارج ضبط شده و هنگام نمایش ما در بانکوک این صدا فوق العاده بود. اما این سالن اشکالات فنی دارد و بعد از گذشت این همه روز هنوز مشکلات فنی این سالن برطرف نشده است. اما دوستان قول یک نمایش با شرایط بهتر را به ما داده اند. مشکل امروز ما در این سالن این بود که لاین صدای دیالوگ ها خوانده نمی شد و تنها لاین صدای افکت ها فعال بود.

بزرگ نیا ادامه داد: من خودم را متعلق به سینمای قصه گو و داستانی می دانم که در این نوع سینما هم اشکال مختلفی وجود دارد. شما این نکته را در فیلم های کشتی آنجلیکا و جنگ نفت کشها هم می بینید. من فکر می کنم برای سینمای ایران این جزو ضرورات اولیه است که هنر و قصه و صنعت در کنار هم باشد و مطمئن هستم که این فیلم می تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.

در ادامه این نشست محمد بشکوفه، تهیه کننده این فیلم نیز توضیحاتی را در مورد این فیلم ارائه  و گفت: مجلس دوره ششم با توجه به بضاعت اندک سینما در بخش خصوصی مصوبه ای داشت که بر اساس آن فیلم های تاریخی و دینی و ملی در اولویت ساخت قرار می گرفتند و برخی از تهیه کنندگان به دنبال فیلم های دینی رفتند. من ترجیح دادم که در بخش ملی و خلیج فارس فعالیت نمایم. ساخت این فیلم با بخش خصوصی غیر ممکن بود.

رضا کیانیانبشکوفه در ادامه گفت: این فیلم کار بسیار مشکلی بود و در سه چهار کشور دنیا انجام می شد و ساخت آن حدود 2 سال طول کشید. این طول کشیدن تنها به خاطر تغییر مدیریت ها در معاونت سینمایی وزارت ارشاد بود. وگرنه این فیلم باید در سال 88 تمام می شد ولی با تغییرات در معاونت سینمایی حمایت مالی ما محدود شد و مدیریت جدید بعد از دیدن بخشی از فیلم تایید ادامه این کار در تایلند را دادند.

بشکوفه در ادامه سخنانش اظهار داشت: من گله دارم از سازمان ها و ارگان هایی که باید در زمینه ساخت اینگونه فیلم ها پیش قدم باشند مانند وزارت امور خارجه و سازمان دریانوردی و کشتیرانی که نیاز به این گونه فیلم ها دارند اما کوچکترین حمایتی از ما نمی کنند.

در ادامه این نشست طوسی با توضیح این نکته که داریوش ارجمند در ادامه سینمای ناخدا خورشید و همکاری در کشتی آنجلیکا دومین هکاری اش را با بزرگ نیا دارد گفت: در قسمت اول فیلم در قصه خلاء احساس می شود و روی غلتک افتادن فیلم دیر می شود و این گونه احساس می شود هیچ دغدغه ای برای تبدیل آدم ها به شخصیت وجود ندارد از ارجمند خواست تا در مورد حضورش در این فیلم سخن بگوید.

ارجمند طی سخنانی گفت: بارها در مورد سینمای فاخر و ملی حرف زده شده و قرار شده که جلساتی برای آن تشکیل شود اما برای سینمای ملی جلسه ای لازم نیست و این سینما با بخشنامه و کنفرانس و جلسه پیش نمی رود! ارجمند ادامه داد: مگر فردوسی بخشنامه صادر کرد تا شاهنامه را سرود؟

ارجمند ادامه داد: ما در تاریخ و علم مورد ظلم و ستم واقع شده ایم ما در هزاران سال پیش دریانورد داشتیم، اما این در تاریخ نیست که 1000 سال پیش یک دریانورد ایرانی از کیش به چین می رود جوان امروزی باید این را بداند. قصه این فیلم نمی شد که همه اش در دریا بگذرد چون دریا خسته کننده و کسالت آور است و فیلم دریا فیلمی نیست که بتوان به آن ریتم تندی داد.

ارجمند سخنانش را با این جمله پایان برد که: در بازار مسگرهای سینمای ایران با آواز خوش محمد بزرگ نیا در دریا لذت بردم!

در ادامه این نشست رضا کیانیان دیگر بازیگر این فیلم نیز سخنانی را ایراد کرد و گفت: لذت زندگی من این است که بتوانم نقش های مختلفی را بازی کنم من برای اولین بار در فیلمی از حمید سمندریان بازی کردم اما فیلم پیشنهادی بعدی ام را که کاری از زنده یاد اعلامی بود به خاطر شباهت به نقش قبلی ام نپذیرفتم. من هنگام سفر کردن از نقشی به نقشدیگر لذت می برم و وقتی منتقدان نتیجه را خوب می بینند خوشحال می شوم.

در ادامه این نشست بهرام رادان نیز در سخنانی به چگونگی حضورش در این فیلم پرداخت و گفت:

من حدود هفت هشت سال قبل در راهروی پشتی سینما آستارا و در هنگام نمایش فیلم های جشنواره از کنار آقای بزرگ نیا رد شدم و آقای بزرگ نیا را صدا کردم و گفتم نمی شود شما فیلمی بسازید تا من در آن بازی کنم؟ آقای بزرگ نیا به من گفتند: شما؟ و من در جواب گفتم من بهرام رادان هستم و تازه هنریشه شده ام و آرزویم بازی در فیلمی به کارگردانی شماست. ایشان در جواب من گفتند: ان شا الله.

رادان ادامه داد: پنج سال از آن زمان گذشت تا این قصه به من پیشنهاد شد. جدا از همه موارد این فیلم که از استاندارد سینمای ایران بالاتر بود، بحث این بود که زمانی که این سناریو به من پیشنهاد شد من مشغول بازی در فیلم تردید بودم و به پیش تولیدی برای این نقش احتیاج داشتم که متاسفانه مهیا نشد. اما در مدت دو سالی که با این گروه بودم سعی کردم دقیقاً و جزء به جزء چیزی را که آقای بزرگ نیا از من می خواهند را انجام دهم.

در ادامه این نشست پروین صفری همسر محمد بزرگ نیا و مدیر هنری این فیلم در سخنانی گفت: متاسفانه از دوره زمانی این فیلم چیزی به جز حجاری ها و کنده کاری ها موجود نبود. ما نه نمونه لباسی داشتیم و نه هیچ نوع معماری. اما با کوشش فراوان شروع به جمع آوری اسناد کردیم و با تفکر و تخیل و خواسته کارگردان به نتیجه رسیدیم. ما برای بخش خارج از ایران و طراحی صحنه و آکسسوار و زیورآلات سه تیم داشتیم و مدام با هم در ارتباط بودیم و چند بار برای بازبینی لوکیشن ها به کشورهای مختلف رفتیم و در نهایت شروع به ساخت و ساز لوکیشن ها در خارج از کشور کردیم و شیوه کاریمان هم به این شکل بود که تیم طرح را می فرستادند و من آن را تصحیح می کردم و بزرگ نیا آن را تایید می نمود.

در ادامه این نشست مدیر فیلمبرداری این فیلم گفت:

من خیلی راحت فیلمنامه این کار را فهمیدم و به خواسته ذهنی کارگردان آن رسیدم و ایشان در نشستی که داشتیم به من توضیح دادند که نمایش و قصه برایشان مهم است و من در آن مسیر با هدایت ایشان حرکت کردم و البته این را باید بگویم که بسیار کار سختی بود.

گریمور فیلم سینمایی راه آبی ابریشم نیز در سخنان کوتاهی گفت: گریم جزئی است که بر پایه فیلمنامه و ذهنیت کارگردان ساخته می شود و در جاهایی دست من برای اعمال نظرات باز و در جاهایی بسته بود.

بشکوفه تهیه کننده این فیلم بار دیگر رشته کلام را در دست گرفت و گفت: بودجه این فیلم را معاونت سینمایی تامین کرد و نسبت به حجم کار بودجه تامین شد. کل برآورد ما شش میلیارد تومان بود، که نصف این برای هزینه های ارزی کار در خارج از کشور بود. چون ساخت فیلم در خارج از کشور با پول ما بسیار مسخره است. به این خاطر که هزینه عوامل آن ها چند برابر عوامل داخلی بود. اما بودجه این فیلم در نیمه نخست تمام شد و مابقی بودجه از مجلس به معاونت سینمایی داده شد و ما هیچ حمایتگر دیگری برای این فیلم نداشتیم.

داریوش ارجمندبشکوفه در پایان این نشست در مورد موسیقی این فیلم گفت: ما در ابتدا با بزرگان موسیقی ایران وارد مذاکرده شدیم و نیاز به ارکستر سمفونیک داشتیم که در آن زمان فعال نبود و ما به همین دلیل سراغ آهنگسازان خارجی رفتیم. چون بخش عمده ای از موسیقی این فیلم موسیقی چینی و دیباجات بود و ما در ایران از آن نوع موسیقی سررشته ای نداشتیم.             

در ادامه این نشست رضا کیانیان دیگر بازیگر این فیلم نیز سخنانی را ایراد کرد و گفت: لذت زندگی من این است که بتوانم نقش های مختلفی را بازی کنم من برای اولین بار در فیلمی از حمید سمندریان بازی کردم اما فیلم پیشنهادی بعدی ام را که کاری از زنده یاد اعلامی بود به خاطر شباهت به نقش قبلی ام نپذیرفتم. من هنگام سفر کردن از نقشی به نقشدیگر لذت می برم و وقتی منتقدان نتیجه را خوب می بینند خوشحال می شوم.

در ادامه این نشست بهرام رادان نیز در سخنانی به چگونگی حضورش در این فیلم پرداخت و گفت:

من حدود هفت هشت سال قبل در راهروی پشتی سینما آستارا و در هنگام نمایش فیلم های جشنواره از کنار آقای بزرگ نیا رد شدم و آقای بزرگ نیا را صدا کردم و گفتم نمی شود شما فیلمی بسازید تا من در آن بازی کنم؟ آقای بزرگ نیا به من گفتند: شما؟ و من در جواب گفتم من بهرام رادان هستم و تازه هنریشه شده ام و آرزویم بازی در فیلمی به کارگردانی شماست. ایشان در جواب من گفتند: ان شا الله.

رادان ادامه داد: پنج سال از آن زمان گذشت تا این قصه به من پیشنهاد شد. جدا از همه موارد این فیلم که از استاندارد سینمای ایران بالاتر بود، بحث این بود که زمانی که این سناریو به من پیشنهاد شد من مشغول بازی در فیلم تردید بودم و به پیش تولیدی برای این نقش احتیاج داشتم که متاسفانه مهیا نشد. اما در مدت دو سالی که با این گروه بودم سعی کردم دقیقاً و جزء به جزء چیزی را که آقای بزرگ نیا از من می خواهند را انجام دهم.

در ادامه این نشست پروین صفری همسر محمد بزرگ نیا و مدیر هنری این فیلم در سخنانی گفت: متاسفانه از دوره زمانی این فیلم چیزی به جز حجاری ها و کنده کاری ها موجود نبود. ما نه نمونه لباسی داشتیم و نه هیچ نوع معماری. اما با کوشش فراوان شروع به جمع آوری اسناد کردیم و با تفکر و تخیل و خواسته کارگردان به نتیجه رسیدیم. ما برای بخش خارج از ایران و طراحی صحنه و آکسسوار و زیورآلات سه تیم داشتیم و مدام با هم در ارتباط بودیم و چند بار برای بازبینی لوکیشن ها به کشورهای مختلف رفتیم و در نهایت شروع به ساخت و ساز لوکیشن ها در خارج از کشور کردیم و شیوه کاریمان هم به این شکل بود که تیم طرح را می فرستادند و من آن را تصحیح می کردم و بزرگ نیا آن را تایید می نمود.

در ادامه این نشست مدیر فیلمبرداری این فیلم گفت:

من خیلی راحت فیلمنامه این کار را فهمیدم و به خواسته ذهنی کارگردان آن رسیدم و ایشان در نشستی که داشتیم به من توضیح دادند که نمایش و قصه برایشان مهم است و من در آن مسیر با هدایت ایشان حرکت کردم و البته این را باید بگویم که بسیار کار سختی بود.

گریمور فیلم سینمایی راه آبی ابریشم نیز در سخنان کوتاهی گفت: گریم جزئی است که بر پایه فیلمنامه و ذهنیت کارگردان ساخته می شود و در جاهایی دست من برای اعمال نظرات باز و در جاهایی بسته بود.

بشکوفه تهیه کننده این فیلم بار دیگر رشته کلام را در دست گرفت و گفت: بودجه این فیلم را معاونت سینمایی تامین کرد و نسبت به حجم کار بودجه تامین شد. کل برآورد ما شش میلیارد تومان بود، که نصف این برای هزینه های ارزی کار در خارج از کشور بود. چون ساخت فیلم در خارج از کشور با پول ما بسیار مسخره است. به این خاطر که هزینه عوامل آن ها چند برابر عوامل داخلی بود. اما بودجه این فیلم در نیمه نخست تمام شد و مابقی بودجه از مجلس به معاونت سینمایی داده شد و ما هیچ حمایتگر دیگری برای این فیلم نداشتیم.

بشکوفه در پایان این نشست در مورد موسیقی این فیلم گفت: ما در ابتدا با بزرگان موسیقی ایران وارد مذاکرده شدیم و نیاز به ارکستر سمفونیک داشتیم که در آن زمان فعال نبود و ما به همین دلیل سراغ آهنگسازان خارجی رفتیم. چون بخش عمده ای از موسیقی این فیلم موسیقی چینی و دیباجات بود و ما در ایران از آن نوع موسیقی سررشته ای نداشتیم.

در همین رابطه بخوانید

مارکوپولوی ایرانی در دریا؛ نگاهی به فیلم راه آبی ابریشم  

در همین رابطه ببینید
گزارش تصویری الهام عبدلی از نشست فیلم راه آبی ابریشم در جشنواره فجر          


 تاريخ ارسال: 1389/11/23
کلید واژه‌ها:

نظرات خوانندگان
>>>سعيد:

يك تيكه از متن دوبار كپي شده.

0+0-

جمعه 29 مهر 1390



>>>شقایق:

خداوند وقتی بخواهد به کسی عزت دهد همین است بهرام رادان روزی التماس میکرده برای گرفتن یک نقش اما حالا یکی از بزرگترین بازیگران سینمای ایران است. به خاطر نوشتن مطالب نشست ها از شما ممنونم .

0+0-

شنبه 23 بهمن 1389




فرم ارسال نظرات خوانندگان

نام (ضروري):
نظر شما (ضروري):
كد امنيتي (ضروري) :
كد امنيتي تركيبي از حروف كوچك انگليسي است. توجه داشته باشيد كه كد امنيتي به كوچك و بزرگ بودن حروف حساس است.