نشست پرسش و پاسخ فیلم بغض به کارگردانی رضا درمشیان در سالن کنفرانس سعدی مرکز همایش های بین المللی برج میلاد با حضور خبرنگاران و منتقدان سینمای ایران برگزار شد.

در این نشست خبری برخی از عوامل این فیلم سینمایی از جمله: رضا درمشیان (کارگردان)، غلامرضا موسوی (تهیه کننده)، نظام الدین کیایی (صدابردار)، هایده صفی یاری (تدوینگر)، تورج اصلانی (فیلمبردار)، باران کوثری (بازیگر) و مهران احمدی (بازیگر) حضور داشتند.

مدیریت این جلسه را محمود گبرلو بر عهده داشت و محمد باغبانی نیز به عنوان منتقد مهمان در این نشست حاضر شده بود.

در ابتدای این نشست خبری غلامرضا موسوی در مورد انحلال خانه سینمای ایران سخنانی را ابراز کرد و گفت:

خوشبختانه هم اکنون نامه ای که دوستان سینماگر در اعتراض به انحلال خانه سینمای ایران نوشته اند بیش از 2500 امضا جمع کرده است و این امضاها بزودی به رتبه بالاتری هم دست خواهد یافت. این امضاها امضای هنرمندان مهم سینمای ایران است که خواستار جلوگیری از انحلال خانه شان هستند و امیدوارم مسئولین به این هنرمندان توجه کافی را بنمایند.

سپس رضا درمشیان در خصوص چگونگی تولید فیلم بغض گفت: پروانه ساخت این فیلم در سال 88 و در زمان مدیریت آقای اربابی صادر شد که ما بعداً هنگام تولید آن چند ماهی برای تمدید مجوز معطل شدیم و مجوز فیلمبرداری را مشروط بر آن که فیلم را در خارج از کشور بسازیم به ما دادند.

غلامرضا موسوی در تکمیل سخنان درمشیان گفت: دوستان زیادی امروز فیلم را دیدند و خودشان قضاوت خواهند کرد که ارزش این فیلم چه مقدار است. بعد از این که بحث انتخاب فیلم ها برای مسابقه شد من به سهم خودم سعی کردم چیزی نگویم من با فیلمسازان خوب زیادی کار کرده ام و برای فیلم بغض ترجیح دادم که منتقدان و خانواده سینمای ایران در مورد این فیلم نظر بدهند و آن ها بگویند که سطح آن چیست. در این فیلم حق همه دوستان خورده شده است و تلاش آن ها در این فیلم دیده نشده است. کمیته انتخاب باید در مورد این قضایا مصاحبه مطبوعاتی ترتیب دهد و جواب برخی از این انتخاب ها را بدهد. به فیلم بغض در کمیته انتخاب بسیار ظلم شد شما باید از کمیته انتخاب بپرسید چه دست هایی پشت پرده بود تا این فیلم در بخش مسابقه انتخاب نشد؟

سپس محمود گبرلو در پاسخ به موسوی گفت: سال های گذشته کمیته انتخاب جلسه می گذاشت و به سوالات پاسخ می داد و من هم مانند شما امیدوارم که امسال هم این کار را انجام دهد.

سپس محمد باغبانی در خصوص بغض گفت:

قبل از این که دوستان خبرنگار بیایند و سوالات کلیشه ای خود را در مورد موضوع اخلاق، امید و آگاهی که شعار این دوره از جشنواره است بیان نمایند بهتر می دانم توضیحی در این خصوص ارائه دهم. اگر این فیلم تلخ است در عوض پشت آن افکار خوب خوابیده است و امیدوار کننده است و بر عکس این قضیه ها را هم ما در فیلم های زیادی می بینیم که فیلمی پر از افکار بد است. فیلم بغض فیلم امیدوار کننده ای است که این امیدواری در فرامتن آن نیز دیده می شود و می تواند برای جوانان امید را بسازد. سکانس پایان این فیلم فلاش بک نیست و به نوعی از دیدگاه پسر از دختر رفع اتهام می شود که این هم به نوعی اخلاق محسوب می شود. در مورد آگاهی هم باید بگویم همین که این فیلم مانند برخی از فیلم هایی که هزار و یک ادعا در این دوره از جشنواره داشته اند و با سوت زدن و هو شدن مخاطبان شان روبرو شده اند روبرو نگشت به دلیل داشتن آگاهی است.

باغبانی ادامه داد: من باید از آقای سجادپور تشکر کنم که به عوامل این فیلم گفتند که باید فیلم را در خارج از کشور بسازند، چرا که این فیلم زیبا به هیچ عنوان در تهران نمی توانست تولید شود و در نهایت باید بگویم که جای این فیلم در بخش مسابقه سینمای ایران خالی است.

درمشیان در خصوص اظهارات باغبانی گفت:

ه من گفتند اگر می خواهی فیلم را در ایران تولید کنی باید داستان فیلم را به قبل از انقلاب ببری و عمو را در آن فیلم ساواکی نشان دهی! به همین دلیل من فیلم را در خارج از کشور ساختم.

در ادامه این نشست یکی از خبرنگاران خطاب به درمیشیان گفت: ما در این جشنواره که به نوعی فستیوال بدترین ها بود فیلم خوب کم دیدیم و بغض حال ما را خوب کرد. علاقمندی شخصی من این بود که ای کاش ما به ماهیت شخصیت گونه فکر نمی کردیم و این سوال ذهن مرا مشغول کرده است که فیلمبردار گویا خودآگاهانه حرکت دوربین اش را زیاد انجام داده است به نوعی که بیننده را اذیت می کند چه تعمدی در این کار بوده است؟

درمشیان در پاسخ گفت: ما در این فیلم به دنبال روایت قصه نبودیم و نمی خواستیم به مخاطبمان پند و شعار بدهیم و تنها دو روایت موازی از زندگی دو جوان را داشتیم و کار را با دو دوربین فیلمبرداری کردیم.

تورج اصلانی در این خصوص گفت: در زمان فلاش بک های فیلم دوربین ایستایی کامل دارد، اما در زمان حال است که به دلیل تنش ها و فضای نامتعادل این نیاز را حس می کردم که به دلیل این که دو کاراکتر اصلی فیلم مواد مخدر مصرف می کردند و این روی روان آن ها تاثیر منفی داشته است و این فیلم یک فیلم امپرسیونیستی است و با توجه به این مسئله خواستیم از ظرافت مینیاتوری و کلاسیک پرهیز کنیم.

نکته جالب توجه در نشست خبری فیلم بغض این بود که تورج اصلانی فیلمبردار این فیلم ضمن صحبت درباره فیلمبرداری این فیلم گفت: بغض آخرین فیلم من در ایران است و برای همیشه از فیلمبرداری در سینمای ایران خداحافظی خواهم کرد. و بیشتر مایل هستم به کار عکاسی بپردازم.

این نشست خبری در نهایت با پرسش و پاسخ برخی از خبرنگاران پایان یافت.

در همین رابطه ببینید

عکس های الهام عبدلی از جلسه پرسش و پاسخ فیلم بغض در جشنواره فجر