نمایش فیلم آل در جشنواره فجر، بسیاری از تماشاگران را با یک فیلم خیره کننده روبرو کرد. چراکه از حیث توانایی فنی در کارگردانی، کیفیت فیلمبرداری، طراحی صحنه، و حتی خوش سلیقگی و وسواس در انتخاب مکان های فیلمبرداری فیلم، آل نمونه و مشابهی در سینمای ایران ندارد. این فیلم یک نمونه تمام عیار برای تولیدی با استانداردی جدید در بخش خصوصی است.  و اگرچه کاستی هایی در فیلمنامه آن به چشم میآید، اما بدون تردید از حیث «اجرا» خیره کننده است. روز گذشته نشست خبری فیلم سینمایی آل به کارگردانی بهرام  بهرامیان برگزار شد.

این نشست خبری در حال امروز بعدازظهر در سینمای رسانه ها برگزار گردید که بسیاری از فیلمها در این دوره از جشنواره  از نشست خبری بنا به دلایل نامعلومی محروم ماندند.

علی معلم ( تهیه کننده )، بهرام بهرامیان ( کارگردان )، بهرام عظیمی ( فیلمنامه نویس )، امیر پوریا ( بازنویس فیلمنامه )، فرخ فدایی ( صدابردار )، رضا حاجی درویش (طراح صحنه و لباس )، آناهیتا نعمتی ( بازیگر )، هنگامه حمید زاده ( بازیگر )، مصطفی زمانی ( بازیگر ) و همایون ارشادی ( بازیگر ) حضور داشتند. همچنین حسین معززی نیا هم مدیریت این نشست را بر عهده داشت.

نشست خبری فیلم آل که چهارمین نشست در جشنواره  بیست و هشتم فیلم فجر بود به لحاظ زمانی طولانی ترین نشست ( تا لحظه ارسال  خبر ) بود و همینطور از لحاظ حضور تمامی عوامل فیلم نیز رکورددار بود. بسیاری از عوامل این فیلم مثل  فیلمبردار، منشی صحنه، صداگذار و... در این نشست حضور داشتند و در بین جمعیت نشسته بودند .

حسین معززی  نیا در ابتدای جلسه از بهرام بهرامیان خواست تا در مورد روند تولید کار  صحبت کند. بهرامیان  در جملات کوتاهی گفت: ممنونم که فیلم را دیدید من بهرام بهرامیان هستم کارگردان و هنرجوی سینما!

در ادامه  معززی نیا از بهرامیان پرسید: من می دانم که فیلمنامه از قبل نوشته  شده بود و پیش از شما قرار بوده کارگردانان دیگری ساخت این اثر  را بر عهده داشته باشند و شما  چندمین کارگردانی بودید که برای ساخت فیلم انتخاب شدید اگر ممکن است در این مورد توضیح دهید.

بهرامیان  در پاسخ گفت: بله 2 سال  پیش بود که آقای معلم مرا برای ساخت کار دعوت کردند ما حدود 16 -17 بار  فیلمنامه را بازنویسی کردیم به غیر  از خود آقای عظیمی که در واقع فیلمنامه خودشان را چند بار بازنویسی کرده بودند من و آقای معلم باز هم فیلمنامه را بازنویسی کردیم و دست آخر  امیر پوریا وظیفه بازنویسی این  فیلمنامه را بر عهده گرفت. فیلم خیلی سخت بود بعد از اتمام فیلمنامه بلافاصله عوامل انتخاب شدند همه با هم خیلی همکاری کردند و این فیلم حاصل یک تلاش دسته جمعی و تیمی است. البته  خود من خوبی فیلم را مرهون وجود علی  معلم می دانم که یک تهیه کننده بسیار  خوب و یک همراه است که تمامی  زحمات مرا تحمل می کرد. بعد از آقای معلم گروه نویسنده هم خیلی تلاش کردند  و من بارها و بارها از آن ها خواهش کردم تا متن را بازنویسی کنند و آنها هم با روی گشاد با من برخورد کردند. همچنین گروه بازیگران و سایر عوامل فیلم هم خیلی صبر داشتند که با وجود سختی های بیش از حد کار  در یک کشور غریب را تحمل کردند. همچنین گروه صدا و فیلمبرداری که هم اکنون  در میان جمعیت حضور دارند و من از آن ها تشکر می کنم .

معززی نیا  پس از اتمام حرفهای بهرامیان از علی  معلم سوالی مطرح کرد مبنی بر اینکه  آیا شما از اول میخواستید یک فیلم ترسناک بسازید و یا این مهم  به یکباره شکل گرفت؟

معلم در پاسخ معززی نیا پس از عرض سلام به حضار اینگونه سخنانش را آغاز کرد:

من خودم را قبل از اینکه متعلق به قشر تهیه کننده های سینما بدانم متعلق  به مطبوعات میدانم من باید به حرفهای بهرامیان چند نکته را اضافه کنم. من از آقای فرشاد محمدی فیلمبردار گروه تشکر می کنم. در تمام دنیا و در تمام فستیوالهای جهانی فیلم برای تمامی  عوامل فیلم جا درست میکنند اما متاسفانه عوامل این جشنواره به اندازه ای جا تهیه نکرده اند که تمامی عوامل  فیلم بتوانند روی صحنه حاضر شوند. من از این کار عوامل اجرایی جشنواره  فجر شدیدا انتقاد میکنم و این  را اعلام میکنم که سینما یک کار  گروهی است.

معلم پس از انتقاداتش در مورد جشنواره فیلم فجر  سخنانش را اینگونه ادامه داد:

به نظر  من 3 نوع فیلم در سینمای ایران است  یکی از آنها فیلمهایی هستند که با حرف مهم هستند یعنی موضوعی ملتهب  و پر سر و صدا دارند و آن موضوعات  را چه خوب و چه بد میسازند و  بیشترین توجه هم در تمامی رسانه  ها به اینگونه فیلمها می شود و در کل سینمایی است بر محور سوژِه یکی  دیگر از انواع فیلمها فیلمهایی هستند  که جریان اصلی تولید یک فیلم در آنها حاکم است و اصطلاحاً به سینمای میانه  معروف هستند و این سینما  سینمایی است که میخواهد داستانی  را در خود تعریف کند و ساختار در آن خیلی مهم است و قابلیت فیلم سینمایی بودن را دارد. آل متعلق به این نوع سینماست و سینمایی  است که با زبان تصویر کارش را انجام  میدهد و در آن داستان پردازی صرف  وجود ندارد . آل متعلق به سینمایی  نیست که به این و آن تکه بیندازد  و به اصطلاح خود بخواهد کاری سیاسی  انجام دهد و بخواهد خنده دو سه تماشاگر را در سالن سینما بشنود . آل در قالب تریلر است و تجربه  ای است برای سینمای ایران که تا کنون این نوع فیلم در آن تجربه نشده است که گروهی متشکل از 47 نفر  بتوانند دو ماه تمام در یک کشور غریب کاری را به سرانجام برسانند .

معززی نیا  ضمن تشکر از معلم از مصطفی زمانی  میخواهد که در مورد همکاری اش با گروه توضیحاتی را ارائه دهد.

زمانی: من برای اولین بار است که در چنین جلسه ای شرکت می کنم و این فیلم اولین  تجربه من در سینماست. فیلم آل کار  بسیار سختی بود ولی من سعی کردم صادقانه جلوی دوربین باشم و از هر نوع بازی کردن پرهیز کنم .

در ادامه  جلسه آناهیتا نعمتی نیز در مورد همکاری اش با گروه گفت: بعد از صحبتهای  جامع آقای معلم دیگر نیازی نمی بینم  که در مورد فیلم صحبت کنم. بعد از این  همه تکرار نقش ها و فیلم ها و  سوژه ها توانستم در یک فیلم متفاوت با گروهی متفاوت و با کارگردانی متفاوت همکاری کنم.

همایون ارشادی نیز گفت: این فیلم مشکلات زیادی داشت. اگر این فیلم قرار بود در ایران ساخته شود مشکل داشت چه برسد به اینکه ما آن را در ارمنستان تولید کردیم. بزرگترین مشکل ما در ارمنستان پیدا کردن لوکیشن بود. آل تجربه بزرگی  در سینمای ایران است هرچند که ممکن است عده ای از فیلم خوششان نیاید  چون در اینجا بحث سلیقه مطرح است. البته این را بگویم که اگر  آقای بهرامیان از من باز هم برای بازی در کاری دعوت کنند با کله میروم.

در اینجا آناهیتا نعمتی اضافه کرد: مثل  من!

در ادامه  نشست معززی نیا از فیلمنامه نویس این کار خواست تا در مورد اینکه  چگونه از دنیای فانتزی طنز و  انیمیش به دنیای فیلمنامه نویسی آن هم در ژانر وحشت کشیده شده صحبت کند .

عظیمی: من 20 سال پیش طرح این فیلمنامه را در سر داشتم . حدود 3 سال پیش یک طرح  کوتاهی نوشتم و آن را به دفتر آقای معلم بردم و خواهش کردم که آن را مطالعه کنند ایشان بعد از یک هفته با من تماس گرفتند و به من گفتند که از روی  آن یک فیلمنامه بلند بنویسم و من آن را نوشتم و بعد با کمک دوستان به خصوص آقای بهرامیان شخصیت پردازی کردیم  البته خیلی سخت بود و محدودیت  بسیاری هم داشتیم و بعد تصمیم گرفتیم کار را در یک کشور خارجی مثل ارمنستان بسازیم آن هم به دلیل اینکه غم غربت را در فیلم نشان دهیم.

در ادامه  جلسه معززی نیا از هنگامه حمید زاده و رضا حاجی درویش خواست که در مورد همکاری شان با این فیلم صحبت کنند که هر دوی آنها از کل گروه تشکر کردند.

سپس نوبت به فرخ فدایی رسید که در مورد فیلم توضیحاتی را ارائه دهد.

فدایی: ما همه  دست به دست هم دادیم و فیلم را ساختیم و در واقع همه به هم کمک  می کردیم من خوشحالم که الآن فیلم را می بینم.

امیرپوریا نیز توضیحاتی را ارائه  کرد: نمایش  و ساخت این فیلم در نوع خود ریسک بزرگی است چه برسد به اینکه بخواهیم  آن را در چنین سالنی و در حضور منتقدان  به نمایش بگذاریم . فیلمهای ترسناک هیچگاه مورد پسند منتقدان نیستند و  به همین خاطر هیچوقت منتقدان فیلمهای  ترسناک را جزو بهترینهای عمرشان انتخاب نمی کنند .

در ادامه  معززی نیا اعلام کرد که وقت  جلسه به خاطر شروع نمایش فیلم پرسه در مه به پایان رسیده است که با اعتراض شدید الحن علی معلم مواجه گشت. معلم در اعتراض گفت: اگر میخواستید  که اینقدر زود جلسه را تعطیل کنید پس اصلا چرا آن را برگزار کردید این  چندمین جلسه نشست فیلمهاست؟ مگر ما برای احترام به منتقدان سینما اینجا  نیستیم پس چرا به آنها احترام نمیگذاریم؟

در ادامه  معززی نیا برخی سوالات خبرنگاران  را از عوامل پرسید.

عکس های نشست رسانه ای از الهام عبدلی

در همین رابطه بخوانید

قرص خواب آور به جای آدرنالین. نگاهی به فیلم آل